Το Μαρούσι, η πόλη που φιλοξενεί το 75% των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων, η πόλη που πριν 10-15 χρόνια διέθετε ένα μεγάλο απόθεμα χώρων, μαστίζεται σήμερα από έλλειψη και των πιο στοιχειωδών υποδομών για την εξυπηρέτηση του ερασιτεχνικού αθλητισμού.

Από τη μια μεριά η άγρια εκμετάλλευση των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων από τη διοίκηση του ΟΑΚΑ (έως και 20 ευρώ το «κεφάλι» είναι η μηνιάτικη ταρίφα που έχει βάλει για τις προπονήσεις ερασιτεχνικών σωματείων) και το επικείμενο ξεπούλημά τους στο μεγάλο κεφάλαιο, από την άλλη μεριά η συνεχής εκποίηση της δημοτικής περιουσίας από τη Διοίκηση Τζανίκου στους μεγαλοκατασκευαστές και σε άλλους «επενδυτές» έχουν δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας και αποκλεισμού του ερασιτεχνικού αθλητισμού της πόλης μας.

Τελευταίο θύμα αυτής της πολιτικής κινδυνεύει να γίνει και το κλειστό γυμναστήριο «Σπ. Λούης» στο κέντρο της πόλης, που καλοβλέπει η Δημοτική Αρχή για υπόγειο πάρκινγκ. Σταθερές στο μοντέλο της πόλης-city, που έχει κάνει το Μαρούσι μητροπολιτικό κέντρο υπηρεσιών των πολυεθνικών, κυβέρνηση και Δημοτική Αρχή μεθοδεύουν την κατεδάφιση του κλειστού και τη μετατροπή του σε πόλο προσέλευσης ακόμη περισσότερων ΙΧ.

Το πρόβλημα που προκύπτει από αυτά που αναφέραμε δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό. Η Δημοτική Ενότητα έχει επανειλημμένα διακηρύξει ότι η υποβάθμιση συνολικότερα των όρων διαβίωσης του μαρουσιώτικου λαού, όπως άλλωστε και όλων των εργαζομένων της χώρας μας δεν είναι συνέπεια μιας τοπικής δημοτικής αντίληψης και πρακτικής, αλλά αποτέλεσμα της συνολικότερης αντιλαϊκής πολιτικής της άρχουσας τάξης, η οποία στο Μαρούσι εκδηλώνεται με τον τρόπο που γνωρίσαμε. Ανάλογης επομένως πρέπει να είναι και η απάντηση των εργαζομένων.