«Τι θα "παράγει" τελικά το "Τμήμα Επιστημών της Τέχνης" του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, εικαστικούς καλλιτέχνες "δημιουργούς των πλαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών" ή θεωρητικούς της τέχνης, ιστορικούς, συμβούλους γκαλερί, στελέχη διοίκησης μουσείων..;». Το παραπάνω ερώτημα θέτει σε ανακοίνωσή της η Ενωση Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων Μέσης Εκπαίδευσης. Αφορμή, η εξαγγελία της ίδρυσης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων «Τμήματος Επιστημών της Τέχνης», το οποίο προβλέπεται να τεθεί σε λειτουργία τον προσεχή Σεπτέμβρη. Οι σπουδαστές του τμήματος αυτού θα εισαχθούν μέσα από τις πανελλαδικές εξετάσεις, που διενεργούνται την περίοδο αυτή στα σχολεία.

Σύμφωνα με τις εξαγγελίες και το σκεπτικό των ιθυνόντων, που προωθούν τη συγκρότηση του εν λόγω τμήματος, οι μελλοντικοί πτυχιούχοι του θα μπορούν να απασχολούνται και «ως καθηγητές εικαστικών τεχνών» στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ως... «δημιουργοί των πλαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών του 20ού αιώνα».

«Τι είδους "δημιουργούς" υπόσχεται να βγάλει το παραπάνω τμήμα», τονίζει στην ανακοίνωσή της η Ενωση Καθηγητών, «όταν το κύριο αντικείμενο σπουδών σ' αυτό θα είναι οι θεωρητικές σπουδές; (...). Να διδάσκει ο πτυχιούχος ενός τμήματος θεωρητικών σπουδών, π.χ., Ιστορία τέχνης, αυτό είναι κατανοητό, θεμιτό και εύλογο. Δεν έχει καμία βάση, όμως, το να γίνεται λόγος γενικευμένα για "καθηγητές εικαστικών τεχνών". Τι είδους "καθηγητές εικαστικών" θα είναι αυτοί που οι ίδιοι δε θα είναι εικαστικοί; Πού βασίζεται μια τέτοια εξαγγελία και πώς νομιμοποιείται;».

«Για ποια απασχόληση ως "καθηγητές των εικαστικών τεχνών" γίνεται λόγος, όταν οι ίδιοι οι εικαστικοί (σ.σ. απόφοιτοι της ΑΣΚΤ) σχηματίζουν πλέον ουρά στην αυξανόμενη σειρά αδιόριστων;».

«Είναι απαραίτητο», καταλήγει στην ανακοίνωσή της η Ενωση Καθηγητών, «να αποσαφηνιστούν εγκαίρως τα τμήματα, να γνωρίζει ο καθένας περί τίνος ακριβώς πρόκειται και να πάψουν να αιωρούνται, σκόπιμες ή μη, ασάφειες και συγκρούσεις».