Στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης των αστυνομικών υπηρεσιών και με πρόσχημα την πάταξη της εγκληματικότητας στην ύπαιθρο, η κυβέρνηση εγκαθιστά αστυνόμο-μπάστακα στο χωριό, προωθώντας, παραπέρα, την αστυνομοκρατία
Ο κοινοτικός αστυνόμος θα είναι βαθμοφόρος της ΕΛ.ΑΣ., ο οποίος θα εγκαθίσταται, με τη συναίνεση των οικείων Δημοτικών, ή Κοινοτικών Συμβουλίων, μόνιμα στις έδρες των ΟΤΑ και, σύμφωνα με το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, στα καθήκοντά του θα είναι η διεκπεραίωση υποθέσεων καθημερινότητας των πολιτών, η διενέργεια επειγουσών προανακριτικών πράξεων, η διευθέτηση αστυνομικών ζητημάτων και, γενικά, θα ασχολείται με ό,τι η ιδιότητά του ως αστυνομικού και ανακριτικού υπαλλήλου επιβάλλει.
Η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει την απόφασή της για την εφαρμογή του «νέου θεσμού» και, γενικότερα, για την αναδιοργάνωση των αστυνομικών υπηρεσιών προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης αστυνόμευσης, υποστηρίζει ότι ανταποκρίνεται στο αίτημα των «τοπικών κοινωνιών» για μόνιμη αστυνομική παρουσία σε κάθε δήμο και κοινότητα της χώρας, ώστε να καταπολεμηθεί αποτελεσματικότερα η εγκληματικότητα. Ομως, δε γίνεται γι' αυτό το σκοπό η αστυνομική αναδιοργάνωση, αλλά για τον ασφυκτικότερο αστυνομικό έλεγχο του λαού.
Και η όποια αύξηση της εγκληματικότητας στην ύπαιθρο δεν αντιμετωπίζεται με την εγκατάσταση ενός αστυνόμου-μπάστακα στο χωριό, όπως δεν αντιμετωπίζεται και στις πόλεις με τη συνεχώς αυξανόμενη αστυνομική παρουσία στις γειτονιές, με την προσθήκη της δημοτικής αστυνομίας και την ανάπτυξη καταδοτικών μηχανισμών, όπως αυτός με τους πολίτες «εθελοντές αστυνομικούς». Δε λύνεται το πρόβλημα στην Αθήνα, όπου υπάρχουν πάνω από 20.000 αστυνομικοί και πολλές δυνάμεις των ΜΑΤ και της Ασφάλειας, ούτε και στην περιφέρεια με τη δημιουργία νέων «θεσμών», όπως οι συνοριοφύλακες, οι Ομάδες Πρόληψης και Καταστολής Εγκλήματος (ΟΠΚΕ), κ.ά.
Η επανεγκατάσταση του «καπετάνιου» στα χωριά, σε συνδυασμό με την επανεμφάνιση, σε λίγο καιρό, του αγροφύλακα - ο οποίος, μάλιστα, θα έχει περισσότερες αστυνομικές αρμοδιότητες από παλιά - μας γυρίζει στο αλήστου μνήμης αστυνομικό παρελθόν, όταν ο χωροφύλακας ήταν ο «μπαμπούλας» του χωριού και κυνηγούσε, ανηλεώς, όχι μόνο, ή τόσο τους παραβάτες και τους παρανομούντες, αλλά κι εκείνους που σκέφτονταν δημοκρατικά κι αντιδρούσαν στο άδικο και στην αστυνομική αυθαιρεσία. Και στόχο δεν έχει να εξασφαλίσει αποτελεσματικότερη προστασία και μεγαλύτερη ασφάλεια στους κατοίκους, αλλά να συμβάλει στην εμπέδωση κλίματος μόνιμης αστυνομοκρατίας στην ύπαιθρο, ούτως ώστε να ελέγχονται και να πατάσσονται, εν τη γενέσει τους, οι λαϊκές αντιδράσεις κατά της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται.
Μαζί με την ένταση της αστυνομικής παρουσίας δεν αποκλείεται να αναβιώσουν κι άλλα «φαινόμενα», όπως ο χαφιεδισμός, η συναλλαγή και ο κομματικός επηρεασμός, που υπήρχαν παλιά και δημιουργούσαν κλίμα κοινωνικών διακρίσεων και πολιτικών εκβιασμών στα χωριά. Και, φυσικά, στο στόχαστρο θα τεθούν πάλι οι φτωχοί και οι αδύναμοι, οι πολιτικοί αντίπαλοι και οι αντιστεκόμενοι και, προπάντων, οι μετανάστες που δε θα έχουν πού να κρυφτούν. Μπορεί ακόμα να δούμε συνεργασία χωροφύλακα, αγροφύλακα, δημοτικού αστυνόμου και τοπικού χαφιέ για τη δίωξη χωρικών, επειδή οι κότες τους βγήκαν από το κοτέτσι - μη σας φαίνεται παράξενο, το προβλέπει πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, που πάρθηκε με αφορμή τη «γρίπη των πτηνών» - όπως διώκονταν παλιότερα, ιδιαίτερα οι αριστεροί, για την κοπριά των ζώων τους.
Γνωρίζει η κυβέρνηση ότι με τη νεκρανάσταση του χωροφύλακα στο χωριό δεν πρόκειται ν' αντιμετωπιστούν τα όποια κρούσματα εγκληματικής συμπεριφοράς εκδηλώνονται στην ύπαιθρο, πολλά από τα οποία οφείλονται στην ίδια την πολιτική της, που διογκώνει τα κοινωνικά προβλήματα, όπως αυτά της ανεργίας, του αγροτικού ξεκληρίσματος, της φτώχειας, της εγκατάλειψης, του κοινωνικού αποκλεισμού. Για να χτυπηθεί στη ρίζα της η εγκληματικότητα, χρειάζεται να αρθούν τα κοινωνικά αίτια που οδηγούν στο έγκλημα και πρέπει ν' αλλάξει ο προσανατολισμός και ο ρόλος της αστυνομίας, ώστε από μηχανισμός προώθησης των σχεδίων και υπεράσπισης των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, να μετατραπεί σε υπηρεσία προστασίας των δικαίων και των δικαιωμάτων του λαού.
Ομως, η πολιτική διόγκωσης της ανεργίας, επέκτασης και βαθέματος της φτώχειας, επιβολής του άδικου, των διακρίσεων και των αποκλεισμών, που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν αίρει τα κοινωνικά αίτια του εγκλήματος, αλλά τα συντηρεί και τα οξύνει. Κι αυτή την πολιτική δεν προτίθεται να την αλλάξει η κυβέρνηση, αλλά θα τη συνεχίσει, πιο οργανωμένα και αποφασιστικά, προς όφελος της πλουτοκρατίας και σε βάρος του λαού. Κι ο ρόλος της αστυνομίας ως μηχανισμού της αστικής εξουσίας δεν αλλάζει, αν δεν αναδειχτεί η Λαϊκή Εξουσία, που θ' αλλάξει την κοινωνία...