«Πρωτοβουλία Γιώργου για μεταναστευτική πολιτική», διατυμπάνιζαν χτες οι φιλοΠΑΣΟΚικές εφημερίδες. Πρόκειται για ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία. Οχι ως προς το περιεχόμενό της, αλλά ως προς την απέχθεια που προκαλεί η επικοινωνιακή της στόχευση.

Τώρα, που στη Γαλλία γίνεται «χαμός», όλοι τους θυμήθηκαν τους εν Ελλάδι μετανάστες. Μεταξύ αυτών ο κ. Παπανδρέου. Που φαίνεται ότι μάλλον «έλειπε» από τη χώρα, όταν το κόμμα του και η κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε, προκαλούσαν τέτοιου είδους ρεζιλίκια, όπως αυτά της φωτογραφίας (του την αφιερώνουμε εξαιρετικά).

Ηταν το καλοκαίρι του 2003, τότε που οι μετανάστες σχημάτιζαν ατέλειωτες ουρές για μέρες μέσα στον καύσωνα, ώστε να μάθουν τι χρειάζεται να κάνουν για να μαζέψουν και να καταθέσουν τα δικαιολογητικά για την άδεια παραμονής τους. Τότε που - τελικά - στην πλειοψηφία τους οι μετανάστες έμεναν αμανάτι (ούτε 4 στους 10 μπόρεσαν να βγάλουν άκρη), βορά στα χέρια των αφεντικών και υπό τη δαμόκλειο σπάθη της «παρανομίας».

Βλέπετε, το «καλό ΠΑΣΟΚ» φρόντισε τα δικαιολογητικά που ζητούσε από τους μετανάστες να είναι από δύσκολο (λόγω γραφειοκρατίας) έως αδύνατο (λόγω οικονομικού κόστους) να μαζευτούν. Οι μετανάστες, ακόμα κι όταν κατάφερναν να τα μαζέψουν, έπρεπε να πάνε δυο και τρεις φορές να τα καταθέσουν, αλλά τα γραφεία που τα παραλάμβαναν είχαν ελλιπές προσωπικό και έκλειναν νωρίς.

Κι όλα αυτά για να πάρουν άδεια παραμονής για έναν όλο κι όλο χρόνο. Και μετά; Ε, μετά ήρθε ο κ. Παπανδρέου...