Οι δραματικές συνέπειες που είχε - και στον κλάδο της ελληνικής υποδηματοποιίας - η «διεθνοποίηση της αγοράς» από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ μέχρι σήμερα, κυρίως λόγω της έλλειψης κλαδικής πολιτικής, αλλά και η επιτακτική ανάγκη να παρθούν ουσιαστικά μέτρα για τη στήριξη του κλάδου, ήταν τα δύο βασικά θέματα που κυριάρχησαν στην ετήσια γενική συνέλευση του Σωματείου Βιοτεχνών Υποδηματοποιών Αθήνας (ΣΒΥΑ) που έγινε την Κυριακή σε ξενοδοχείο της ΑΘήνας.

Αποκαλυπτική για τα οξύτατα προβλήματα του κλάδου της ελληνικής υποδηματοποιίας, είναι και τα στοιχεία που επικαλέστηκε το ΣΒΥΑ στη γενική συνέλευση και διαβάστηκαν από τον απερχόμενο πρόεδρο του ΔΣ Ηλία Εξερζέ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, που προέρχονται από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας, η κρίση που πλήττει την ελληνική υποδηματοποιία, αποτυπώνεται με τους αριθμούς που μας πληροφορούν ότι οι εγγεγραμμένες επιχειρήσεις του κλάδου υποδηματοποιίας, μειώθηκαν στα τελευταία 14 χρόνια κατά 66,6%. Από 2.668 που ήταν οι επιχειρήσεις του κλάδου υποδηματοποιίας το 1984, μειώθηκαν το 1998 σε 1.022 και το 2000 είχαν απομείνει λιγότερες από 900! Επίσης, ο ετήσιος όγκος παραγωγής παπουτσιών από την ελληνική υποδηματοποιία, μειώθηκε από 43.000.000 ζεύγη το 1970 σε περίπου 12.500.000 ζεύγη το 1998 (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της ΕΣΥΕ).

Από το βήμα της γενικής τους συνέλευσης, οι υποδηματοποιοί δεν περιορίστηκαν μόνο στην απαρίθμηση των προβλημάτων τους, αλλά διατύπωσαν και δέκα συγκεκριμένα αιτήματα - προτάσεις, που απαιτούν άμεση λύση. Οπως αναφέρεται και στην εισήγηση που διαβάστηκε στη γενική συνέλευση του ΣΒΥΑ, «η βιοτεχνία και οι ΜΜΕ υποδημάτων, παίζουν ένα ανεκτίμητο ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη, στην απασχόληση και την κοινωνική συνοχή». Γι' αυτό και οι βιοτέχνες του κλάδου, απαίτησαν και διεκδικούν την επίλυση των 10 αιτημάτων προβλημάτων (φορολογίας, όρων χρηματοδότησης, επενδυτικών κινήτρων κλπ.), που διατύπωσαν από τη βήμα της γενικής τους συνέλευσης, υπογραμμίζοντας πως «το κόστος τους είναι ανύπαρκτο, αν υπολογιστεί ότι ανταποδίδει πολλαπλάσια τόσο προς το κράτος όσο και προς την κοινωνία».