Η αντιαγροτική πολιτική κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ενωσης με τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική και τους εξοντωτικούς κανονισμούς δε θα επιφέρει δραματικές επιπτώσεις μόνο στη μικρομεσαία αγροτιά και την αγροτική παραγωγή της χώρας. Ενας άλλος τομέας που ήδη έχει δεχτεί καίρια πλήγματα και θα βρεθεί στο «μάτι του κυκλώνα» είναι η ελληνική λιπασματοβιομηχανία και ιδιαίτερα οι 1.000 εργαζόμενοι που δουλεύουν στα δύο εργοστάσια - Θεσσαλονίκης και Καβάλας - της ενιαίας πλέον εταιρίας που ονομάζεται Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων.

Η λιπασματοβιομηχανία, έχοντας πελάτη τον αγροτικό κόσμο, έχει συνδέσει την τύχη της με αυτόν όλα αυτά τα χρόνια. Η λεγόμενη «απελευθέρωση» (την οποία στήριξαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ) της αγοράς λιπασμάτων που άρχισε το 1992, έδωσε ολέθριο χτύπημα στην εγχώρια παραγωγή λιπασμάτων, όπου οι τιμές τους άρχισαν να ανεβαίνουν, ανεβάζοντας το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων και συρρικνώνοντας το αγροτικό εισόδημα. Οι αγορές των λιπασμάτων μειώθηκαν αισθητά, καθώς το αγροτικό εισόδημα έπεφτε από τις «κουτσουρεμένες» τιμές των Βρυξελλών, τις ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας που επέβαλε η ΕΕ σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Οπως ήταν αναμενόμενο, με αυτή την καταστροφική πολιτική η αγορά λιπασμάτων συρρικνώθηκε, με αποτέλεσμα από τα τέσσερα εργοστάσια λιπασμάτων να μείνουν τα δύο και να χαθούν πάνω από 3.000 θέσεις εργασίας τα τελευταία δέκα χρόνια. Να ποιοι πλήρωσαν το «μάρμαρο» από αυτή την αντιλαϊκή πολιτική: Οι εργάτες και βέβαια οι μικρομεσαίοι αγρότες που πληρώνουν ακριβά τα λιπάσματα σε βάρος του ήδη πενιχρού εισοδήματός τους, αλλά και σε βάρος της τελικής τιμής των αγροτικών προϊόντων, που επιβαρύνουν τον καταναλωτή, τα λαϊκά εισοδήματα. Σήμερα, στην αγορά λιπασμάτων μαζί με τις βιομηχανίες παίζουν και οι μεγαλέμποροι - πολιτικοί φίλοι των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - που διογκώνουν τις τιμές των λιπασμάτων, οι οποίες φτάνουν ακριβότερες σε μεγάλο βαθμό στους αγρότες με την ανοχή της εταιρίας, που, ενώ πουλάει με ζημιά, αφήνει τον έμπορο να κερδοσκοπεί προς δόξαν του «ανταγωνισμού» και της «ελεύθερης αγοράς»!

Την ίδια ώρα, συσσωρεύονται τεράστια χρέη των συνεταιρισμών προς την εταιρία, που αδυνατούν να πληρώσουν τα λιπάσματα που αγόρασαν και συνεχίζουν να αγοράζουν, δημιουργώντας μεγάλο πρόβλημα ρευστότητας στη βιομηχανία. Βλέπετε, η αντιαγροτική πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ διέλυσε και απαξίωσε τους συνεταιρισμούς, έχοντας μαζί ως συμμάχους και τους αγροτοπατέρες αγροτοσυνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ολοι αυτοί ευθύνονται για τα χρέη που δημιούργησαν σε βάρος των συνεταιρισμών, χρέη πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, που θα έχουν ως συνέπεια τη χρεοκοπία των συνεταιρισμών, αλλά και της εταιρίας, που αδυνατεί να λειτουργήσει και να πληρώσει τους εργαζόμενους. Τραπεζίτες και έμποροι βγαίνουν κερδισμένοι από όλη αυτή την ιστορία, αφού η εταιρία καταφεύγει σε υψηλό δανεισμό, για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και οι έμποροι λυμαίνονται την αγορά λιπασμάτων και κάνουν και εισαγωγές ξένων από τις γειτονικές χώρες και από αλλού εντός και εκτός ΕΕ.

Η Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένων για τη στήριξη του εργοστασίου στη Θεσσαλονίκη, συνδέοντας τα αιτήματα της ΠΑΣΥ, του αγροτικού κόσμου για φτηνά και καλής ποιότητας αγροτικά εφόδια με ευθύνη του κράτους, προβάλλει τη διέξοδο για την ελληνική λιπασματοβιομηχανία προς όφελος των εργαζομένων και των μικρομεσαίων αγροτών: Τη σύσταση Ενιαίου Κρατικού Φορέα Λιπασματοβιομηχανίας που θα είναι υπεύθυνος για την παραγωγή, τη διακίνηση και τη διάθεση λιπασμάτων στους αγρότες. Προβάλλει, σε πρώτη φάση, το άνοιγμα των εργοστασίων απευθείας στους αγρότες, ώστε να παραμεριστούν οι κάθε λογής μεσάζοντες και κερδοσκόποι. Κλειδί στην όλη υπόθεση θα αποτελέσει ο κοινός αγώνας εργαζομένων και μικρομεσαίας αγροτιάς ενάντια στην καταστροφική Κοινή Αγροτική Πολιτική, για απειθαρχία στις ντιρεκτίβες και τους κανονισμούς της ΕΕ τονίζει ο Θόδωρος Κυριακίδης, μέλος Τοπικής Γραμματείας Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ και πρόεδρος του Κλαδικού Συνδικάτου Χημικής Βιομηχανίας, εργαζόμενος στο εργοστάσιο Λιπασμάτων Θεσσαλονίκης.