Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε διάστημα μόνο δέκα ημερών είχαμε τη συμφωνία Σρέντερ - Πούτιν για τη μεταφορά φυσικού αερίου από τη Σιβηρία στη Γερμανία και την ανακοίνωση των σχεδίων για την κατασκευή δύο αγωγών μεταφοράς αερίου από τη Ρωσία στην Κίνα. Πρόκειται για εξελίξεις με αυτονόητη οικονομική σημασία, αλλά και σημαντικές πολιτικές διαστάσεις.

Η υπογραφή της Ρωσογερμανικής συμφωνίας, στις 8 Σεπτέμβρη, χαρακτηρίστηκε «δώρο» του Ρώσου Προέδρου στον Γκέρχαρντ Σρέντερ λίγες μέρες πριν τις γερμανικές εκλογές. Η συμφωνία αφορά στην κατασκευή από γερμανορωσική κοινοπραξία ενός νέου αγωγού, μέρος του οποίου θα είναι υποθαλάσσιο και θα παρακάμπτει την «κλασική» διαδρομή μέσω Ουκρανίας και Πολωνίας.

Σημειωτέον ότι η Ρωσία ήδη προμηθεύει με φυσικό αέριο την Ευρωπαϊκή Ενωση, καλύπτοντας το 23% των αναγκών της εν γένει και το 32% των αναγκών της Γερμανίας ειδικότερα. Τα ποσοστά αυτά θα αυξηθούν σημαντικά αφού υπολογίζεται ότι με το νέο αγωγό θα μεταφέρονται, κάθε χρόνο, επιπλέον 30 δισ. κυβικά μέτρα ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Το κόστος ολοκλήρωσης του έργου το 2010 κυμαίνεται από 10 έως 12 δισεκατομμύρια δολάρια.

Πρωταγωνιστής στην ενεργειακή ρωσική αντεπίθεση είναι ο ενεργειακός κολοσσός της «Gazprom». Η κρατική «Gazprom», η οποία αντλεί το 90% του αερίου στη Ρωσία είναι η μοναδική εταιρία εξαγωγής του καυσίμου, σε χώρες εκτός της Συνομοσπονδίας Ανεξαρτήτων Κρατών.

Την περασμένη Δευτέρα έγινε γνωστό ότι βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις της «Gazprom» με την «China National Petroleum Corp.», για την κατασκευή δύο αγωγών που θα μεταφέρουν το ρωσικό αέριο στην Κίνα και την υπόλοιπη Ασία. Οι αγωγοί ενδέχεται να δημιουργηθούν στη βορειοανατολική Κίνα ή στην επαρχία Xinjiang, στα δυτικά της χώρας και θα έχουν δυναμικότητα μεταφοράς 30 δισ. κυβικών μέτρων το χρόνο.

Η ενεργειακή πολιτική της Ρωσίας είναι στην αιχμή του δόρατος της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής. Απ' αυτή την άποψη θα πρέπει να ερμηνευτεί και η εξαγορά, από τη «Cazprom», του 90% του φυσικού αερίου του Τουρκμενιστάν, ενός ενεργειακού γίγαντα που θεωρείται ως «η Σαουδική Αραβία στο πεδίο του φυσικού αερίου».

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε εξέλιξη βρίσκονται διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ιαπωνίας για την κατασκευή πετρελαιαγωγού μήκους 4.130 χιλιομέτρων από το Ιρκούτσκ της ανατολικής Σιβηρίας έως τις ακτές του Ειρηνικού.