Οι Ευρωπαίοι εργοδότες ξέρουν ότι απευθύνονται σε ευήκοα ώτα (των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης) όταν ζητούν η Ευρώπη να γίνει ...Κίνα.

Σε συνάντηση που είχαν την περασμένη βδομάδα στην πόλη Εξ αν Προβάνς, στη Γαλλία, υποστήριξαν ότι η Ευρώπη θα πρέπει να καταργήσει την «αυστηρή εργασιακή νομοθεσία» της και να προωθήσει την καινοτομία, αν δε θέλει να χάσει θέσεις εργασίας που μεταναστεύουν για την Κίνα. «Οι διαφορές μεταξύ Κίνας και Ευρώπης είναι η ευελιξία. Τα εθνικά εμπόδια στην Ευρώπη είναι πραγματικός μπελάς», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τζέιμς Νίκολ, διευθύνων σύμβουλος της εδρεύουσας στη Βρετανία μηχανολογικής εταιρίας «Tomkins» και πρόσθεσε με αρκετή δόση κυνισμού: «Στην Κίνα, κανείς δε συζητεί για 35ωρο, το μόνο που θέλουν είναι να δουλεύουν. Να δουλεύουν και να βγάζουν χρήματα»!

Οι εργοδότες, ενθαρρημένοι από τις αποφάσεις των «είκοσι πέντε» στην πρόσφατη Σύνοδο των Βρυξελλών και λαμβάνοντας υπόψη τη «Στρατηγική της Λισαβόνας» για την «ανταγωνιστικότητα», δε σταματούν να προβάλουν τις πιο ακραίες απαιτήσεις. Πάντα με στόχο τη μείωση του «κόστους εργασίας», δηλαδή την αύξηση των κλοπιμαίων από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης.

Αποδεικνύουν, επίσης, ότι το μοναδικό περιεχόμενο της περιβόητης «ανταγωνιστικότητας» είναι η αύξηση των περιθωρίων του καπιταλιστικού κέρδους εις βάρος των εργαζομένων, των μισθών και της ίδιας της ζωής τους. Αφού κατά την άποψη του κ. Νίκολ, όπως και των άλλων συναδέλφων του, οι εργαζόμενοι θα πρέπει «να θέλουν μόνο να δουλεύουν».

Ποιος είπε ότι το σύνθημα «Οχι στον εργασιακό Μεσαίωνα» είναι υπερβολικό;