«Ο Τζιμ θύμωσε. Ας προπαγάνδιζε πριν, πως ήθελε το καφενείο "λέσχη πολιτισμού κι όχι τεκέ και χαμαιτυπείο". Και απάνω στην οργή του ξεσπάθωσε: "Οχ, θα μου το κλείσουν το μαγαζί. Και πώς θα βγάζουμε κάνα φράγκο. Πώς θα ζήσουμε;"». Από το διήγημα του Γιώργη Μωραΐτη