Photo Press

Στον Απόστολο Καλδάρα θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, αύριο Κυριακή 6 με 8 το απόγευμα στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Ο Απόστολος Καλδάρας γεννήθηκε στη «νερομάνα» του λαϊκού μας τραγουδιού, τα Τρίκαλα, τον Απρίλη του 1922, έχοντας κληρονομήσει τη μουσική φλέβα του σογιού της μάνας του. Στα εφηβικά του χρόνια, θα τον κερδίσει οριστικά το μπουζούκι, ενώ θα αρχίσει την ενασχόλησή του με το τραγούδι, όντας φοιτητής της Γεωπονικής στη Θεσσαλονίκη.

Το 1946 ηχογράφησε το πρώτο του τραγούδι, «Μάγκας βγήκε για σεργιάνι», για ν' ακολουθήσει το 1947, με τη φωνή της Στέλλας Χασκίλ, το εκπληκτικό «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι».

Δημιουργώντας στη συγκλονιστικότερη περίοδο του λαϊκού μας τραγουδιού, ο Απόστολος Καλδάρας θα μας δώσει μεγάλα τραγούδια ερμηνευμένα από υπέροχες φωνές, όπως των Στράτου Παγιουμτζή, Γιώτας Λύδια, Πάνου Γαβαλά, Γρηγόρη Μπιθικώτση και Στέλιου Καζαντζίδη. Στους στίχους των τραγουδιών του δεσπόζει το όνομα της θρυλικής «γριάς» του ελληνικού τραγουδιού, Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, που τότε πρωτογράφτηκε ως στιχουργός.

Ενδεικτικό της δημιουργίας είναι ότι ο Κώστας Βάρναλης χαρακτήρισε το τραγούδι «Σ' ένα βράχο φαγωμένο», μεγάλο λαϊκό ποίημα.

Η πορεία του Απόστολου Καλδάρα διεκόπη με οδυνηρό τρόπο το 1964, όταν έχασε την κόρη του και από τότε ακολούθησε ένα διαφορετικό δρόμο.

Η στροφή του σε λυρικότερες μελωδίες θα εκφραστεί από τις φωνές της Βίκυς Μοσχολιού, του Σταμάτη Κόκοτα, του Γιώργου Νταλάρα, του Στέλιου Καζαντζίδη (ξανά), του Γιάννη Πάριου κ.ά.

Το 1972 σε στίχους του Πυθαγόρα θα μελοποιήσει τη «Μικρά Ασία», έργο - σταθμό στο ελληνικό τραγούδι, όχι μόνο για την ποιότητα των στίχων, αλλά και για τον «ήχο» της λαϊκής ορχήστρας. Ενα χρόνο μετά, θα μελοποιήσει τον «Βυζαντινό Εσπερινό» σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, οι τελευταίες αναλαμπές του έργου του εμφανίζονται στα «Λαϊκά Μονοπάτια» του 1979 με τον Λάκη Χαλκιά, ενώ ο Απόστολος Καλδάρας θα εμπνέεται έως το τέλος.

Ο Απόστολος Καλδάρας ανήκει στην κατηγορία των δημιουργών, που ενώ ξεκίνησαν από το «ρεμπέτικο» δεν έμειναν σ' αυτό, ακολούθησαν και άλλους εκφραστικούς δρόμους, όχι χωρίς συμβιβασμούς, όμως δημιούργησαν πάντα εκπλήξεις, που όχι μόνον αναιρούσαν αρνητικές στιγμές, αλλά ταυτόχρονα, και αυτό είναι το σημαντικό, άνοιγαν νέους δρόμους στο ελληνικό τραγούδι.