«Χέρι - χέρι» με την ανθούσα κερδοφορία των μονοπωλίων της διανομής πηγαίνει η αντίστοιχη κερδοφορία των μονοπωλίων της διαφήμισης στον κινηματογράφο.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ινστιτούτου Οπτικοακουστικών Μέσων (ΙΟΜ) που επικαλείται στοιχεία της βρετανικής εταιρίας «Screen Digest», το 2003 (έτος για το οποίο υπάρχουν συγκεντρωτικά στοιχεία), η κινηματογραφική διαφημιστική βιομηχανία συγκέντρωσε πάνω από 1 δισ. ευρώ σε 23 χώρες. Μάλιστα, το ΙΟΜ σημειώνει, ότι παρά την «κάμψη» άλλων τύπων διαφήμισης, από το 2001, η κινηματογραφική διαφήμιση παρουσίασε αύξηση κερδοφορίας κατά 8% παγκοσμίως. Ο λόγος; «Η πορεία της διαφήμισης στη μεγάλη οθόνη επηρεάζεται σαφώς από τη γενικότερη πορεία της διαφημιστικής αγοράς, συναρτάται, όμως, άμεσα με την ευημερία του τομέα της προβολής κινηματογραφικών έργων». Αυτή η «ευημερία» αφορά φυσικά τα μονοπώλια παραγωγής και διανομής ταινιών, που εισπράττουν και το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό των εισιτηρίων. Το ΙΟΜ αναφέρει ότι: «Για τη διαπίστωση της ωριμότητας του συγκεκριμένου διαφημιστικού τομέα το ποσοστό των εσόδων από κινηματογραφική διαφήμιση, σε αναλογία με το σύνολο των εσόδων από εισιτήρια, αποτελεί έναν αξιόπιστο δείκτη».

Το υψηλότερο ποσοστό αύξησης της κινηματογραφικής διαφήμισης, με βάση τον παραπάνω συσχετισμό, απαντάται στη Βρετανία (24,3%) και ακολουθούν Βέλγιο και Σουηδία. Η Γαλλία παρουσιάζει ένα 6,6% και η Ισπανία 7,4%, ενώ η Ελλάδα παρουσιάζει ένα σχετικά υψηλό ποσοστό, της τάξης του 16,6%. Για να εξηγηθούν αυτές οι διακυμάνσεις θα πρέπει να συγκριθούν και με στοιχεία για το ποσοστό κερδοφορίας των εθνικών κινηματογραφιών των υπό εξέταση χωρών την ίδια περίοδο και κατά πόσο αυτή η διανομή «έσυρε» μικρότερους ή μεγαλύτερους διαφημιστές. Στοιχεία τα οποία όμως δεν περιλαμβάνονται, γι' αυτό και η ανακοίνωση του ΙΟΜ αφήνει να εννοηθεί ότι υπάρχει κάποιο «παράδοξο» στα παραπάνω στοιχεία.

Σημαντικό στοιχείο πάντως είναι η διαπίστωση του ΙΟΜ, ότι «η εξάπλωση των κινηματογράφων multiplex και κυρίως η διείσδυση της ψηφιακής τεχνολογίας στο σινεμά αποτελούν τους βασικούς μοχλούς ανάπτυξης της κινηματογραφικής διαφήμισης στα επόμενα χρόνια». Πιο απλά: εκτός από το ιδεολογικό «πλυντήριο» των υπερπαραγωγών του Χόλιγουντ, οι πολλαπλές κινηματογραφικές αίθουσες και η ψηφιακή τεχνολογία θα «αποτελειώνουν» το θεατή με ακόμη μεγαλύτερες και καλύτερα επεξεργασμένες «δόσεις» καταναλωτικής μανίας.