Τι γνωρίζουμε για τον κορυφαίο Ιταλό, αλλά από τους σημαντικότερους ποιητές της ανθρωπότητας, τον Δάντη Αλιγκέρι (1265-1321), εκτός του ότι δημιούργησε το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας τη «Θεία Κωμωδία;» Ολόκληρα τμήματα της ζωής του μας είναι απροσπέλαστα. Ταξίδεψε πράγματι στο Παρίσι; Και με ποιο σκοπό; Ηταν παράφορα ερωτευμένος με μια κυρία από τη Λούκα και σε τι ακριβώς συνίσταται το «ηθικό παραστράτημα» για το οποίο τον ψέγουν οι φίλοι του, μετά το θάνατο της Βεατρίκης; Και η Βεατρίκη, αλήθεια, ποια ήταν;

Ο Δάντης ήταν μεγάλος ποιητής, αλλά όχι μόνον. Υπήρξε και εξέχων πολιτικός άνδρας, καθώς και θεωρητικός πολιτικός. Είχε ως φίλους ένα φιλόσοφο ποιητή, τον Γκουίντο Καβαλκάντι και ένα ζωγράφο, όπως ο Τζιότο. Ενα βασιλικό άνδρα όπως ο Κάρολος Μαρτέλος, αλλά και έναν εχθρό: τον πάπα Βονιφάτιο Η΄. Στο βιβλίο της η συγγραφέας Zacqeline Risset: «Δάντης - Μια βιογραφία» (εκδόσεις Ινδικτος) προσπαθεί, επιτυχώς, να συγγράψει τη ζωή και το έργο της ασυναγώνιστης ύπαρξης και με υπέροχο τρόπο να αναπλάσει την εποχή και να ανασυνθέσει τα γεγονότα.

Ομως θα πρέπει, επιτέλους, να ομολογήσουμε την αμαρτία μας. Οταν αναφερόμαστε σε βιβλία ξένων συγγραφέων που ενθουσίασαν, ξεχνάμε τις περισσότερες φορές να μιλήσουμε για τη μετάφραση. Το πολύ πολύ να σημειώσουμε ότι ήταν κακή ή καλή... Λες και η μετάφραση είναι κάτι απλό, κάτι που σχεδόν το παίρνουμε για δεδομένο. Κι όμως, όσοι ασχολούμαστε με το βιβλίο, γνωρίζουμε ότι όσο δύσκολη είναι συγγραφή ενός λογοτεχνικού ή ιστορικού, απαιτητικού, κειμένου, το ίδιο σχεδόν δύσκολη είναι και μετάφρασή του. Γι' αυτό και θα περιοριστώ να χαρακτηρίσω τη μετάφραση της Αννας Περιστέρη (στη βιογραφία του δημιουργού της «Θείας Κωμωδίας») ως «θεία μετάφραση». Της αξίζει ένα μεγάλο ευχαριστώ και ένα μπράβο.