Παρ' όλο που περάσαμε δύσκολες καταστάσεις μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού σε μια σειρά κράτη και την επίθεση που δεχτήκαμε από την αντίδραση, πιστεύω ότι το Κόμμα βρίσκεται σε σωστό δρόμο. Για να εδραιωθεί η πορεία του και να αναπτύξει την παρουσία του στο λαό πρέπει να δώσει έμφαση σε ορισμένα ζητήματα.

Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε κόμμα διαμαρτυρίας, αλλά κόμμα εξουσίας. Γι' αυτό το λόγο θα πρέπει να αλλάξει η φρασεολογία «απεγκλωβισμός από τα κόμματα εξουσίας», γιατί αυτό υποδηλώνει ότι το ΚΚΕ δεν είναι κόμμα εξουσίας. Δεν πρόκειται ο λαός να ψηφίσει και να πορευτεί με το ΚΚΕ, εάν δεν πιστέψει ότι παλεύουμε για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης με στόχο την εξουσία. Εχοντας στόχο την εξουσία θα πρέπει να αναλύσουμε τα οικονομικά θέματα κατά τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να τα αφομοιώνει η πλειοψηφία του κόσμου. Π.χ., λέγεται από την αντίδραση «πεινάει κανείς σήμερα;». Θα πρέπει να εξηγήσουμε στον εργαζόμενο ότι η φτώχεια είναι συνάρτηση του παραγόμενου πλούτου.

Αλλη η δυνατότητα παραγωγής πλούτου πριν 50 χρόνια και άλλη η σημερινή. Αλλη η στρεμματική παραγωγή με τα βόδια (ζευγά) και άλλη η δυνατότητα παραγωγής με τη μηχανική καλλιέργεια. Αλλο να ρίχνεις μπετά με τον τενεκέ στον ώμο και άλλο με τις βαρέλες. Σήμερα ο εργαζόμενος, έχοντας εκσυγχρονίσει τα μέσα παραγωγής, με αποτέλεσμα να παράγει σε λιγότερο χρόνο πολύ περισσότερα πράγματα, εντούτοις οι απολαβές του, σε σχέση με τον παραγόμενο πλούτο, δε βελτιώνονται με αποτέλεσμα να μην μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες ούτε καν τις στοιχειώδεις, πολλές φορές.

Γίνεται πολύς λόγος στις Θέσεις για το 17ο Συνέδριο για τη συνεργασία του Κόμματος με άλλες κοινωνικές ομάδες ή άλλα κόμματα. Εχω τη γνώμη ότι η συνεργασία δε θα πρέπει να γίνει αυτοσκοπός. Διότι πολλές φορές αναγκαζόμαστε να κάνουμε έκπτωση σε βασικές αρχές. Θα πρέπει η τακτική να υποτάσσεται στη στρατηγική και όχι το αντίστροφο. Αν είμαστε πεπεισμένοι για τη σωστή θεώρηση των πραγμάτων που έχουμε, αργά ή γρήγορα ο κόσμος θα το αντιληφθεί και θα μας ακολουθήσει. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, τόσο από την Εθνική Αντίσταση, όσο και από τη συνεργασία μας στο Συνασπισμό.

Και, τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στη στελέχωση του Κόμματος. Θα πρέπει η νέα Κεντρική Επιτροπή να προωθήσει τους νέους στην κομματική ιεραρχία, εξετάζοντας σχολαστικά τόσο τις ικανότητές τους, την αποτελεσματικότητά τους όσο και τη βαθιά πίστη στο σοσιαλισμό και την ταξική τους συνείδηση.

Νικόλαος Βλαχάκης

Βόλος