Τσίρκο; Εμποροπανήγυρη; Πάντως όποιο χαρακτηρισμό και να χρησιμοποιήσει κανείς για να χαρακτηρίσει το σκηνικό που στήθηκε για την υποδοχή της Ολυμπιακής φλόγας, για παράδειγμα την περασμένη Τετάρτη το βράδυ στο Πειραιά, από το λιμάνι μέχρι την κεντρική πλατεία της πόλης, την Κοραή, είναι μέσα. Το ίδιο περίπου σκηνικό στήθηκε σε πολλές περιοχές της χώρας, όπως και στις άλλες 26 χώρες σε όλες τις ηπείρους από όπου πέρασε η φλόγα. Και στη λαμπαδηδρομία, η οποία υποτίθεται ότι μεταφέρει σε ολόκληρο τον κόσμο τα μηνύματα της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών, πανταχού παρόντες οι χορηγοί.

Η εικόνα στην πλατεία Κοραή του Πειραιά ήταν πραγματικά απίστευτη! Αμέτρητες τεράστιες ομπρέλες της εταιρίας «Coca - Cola» ήταν τοποθετημένες περιμετρικά την πλατεία, ενώ δύο κιόσκια της και γιγαντοοθόνες εκτός από το κακόγουστο θέαμα, εξέπεμπαν και μουσική εκατοντάδων ντεσιμπέλ. Λίγα μέτρα πιο πέρα, η άλλη εταιρία - μέγας χορηγός, «Samsung», είχε καταλάβει τη δική της θέση στην πλατεία. Με τη σειρά της είχε στήσει τις δικές της γιγαντοοθόνες, με τη μουσική επίσης στη διαπασών. Και επιπλέον λέιζερ και προβολείς. Φόντο αυτών ήταν οι σημαίες του «Αθήνα 2004», που έχουν αναρτηθεί σε κάθε κολόνα και δρόμο και κάποιες σκόρπιες ελληνικές σημαίες.

Ο κόσμος που συνέρρεε, υπνωτισμένος από το «βομβαρδισμό» των προβολέων των εικόνων και των ντεσιμπέλ, συνωστιζόταν στα κιόσκια των χορηγών χαζεύοντας τα διαφημιστικά κόλπα τους. Οι υπάλληλοι προμήθευαν μικρούς και μεγάλους με διαφημιστικά σημαιάκια, μια μικρή πλαστική ελληνική σημαία, μπαλόνια και καπελάκια.

Μπήκαμε στον πειρασμό και πιάσαμε την κουβέντα με μια οικογένεια που, όλα τα μέλη της, μικροί μεγάλοι, ήταν «φορτωμένοι» από τα... δώρα των χορηγών. Ηταν η οικογένεια του Θανάση Αρβανιτογιώργου. «Τι κοινό μπορεί να έχει ο Ολυμπιακό πνεύμα με αυτές τις εταιρίες;» τον ρωτήσαμε και φάνηκε σαν να συνέρχεται από λήθαργο. Κοίταξε τα χέρια του με τα πλαστικά σημαιάκια και έβαλε τα γέλια. «Δε βρίσκω και πολλά κοινά» είπε, σκέφτηκε λίγο και συνέχισε: «Οταν υπάρχουν πίσω από τον αθλητισμό σπόνσορες και χορηγοί, αντίο Ολυμπιακό πνεύμα. Τέτοια θα βλέπουμε. Ομως πιστεύω ότι εξαρτάται και από εμάς να κρατήσουμε το Ολυμπιακό ιδεώδες. Δεν ξέρω πώς. Ισως ενισχύοντας όλοι μας τον ερασιτεχνισμό. Πάντως σίγουρα όχι με κόκα - κόλα».

Στο ίδιο πνεύμα ο Στέλιος Λύρας συμπλήρωσε: «Εντάξει, θα προτιμούσα αντί να βλέπω την «Coca - Cola» και τη «samsung», να έβλεπα τα περίπτερα αθλητικών Συλλόγων. Να ήταν αθλητές στη διοίκηση του αθλητισμού. Οι εταιρίες είναι χρηματοδότες, έχουν συμφέροντα, θέλουν κέρδη και σίγουρα αυτό δεν έχει τίποτα κοινό με τον πραγματικό αθλητισμό».

Στη συζήτηση μπήκε και η Αυγούστα Θεοδωρίτση, «φορτωμένη» και αυτή με σημαίες και καπέλα. Τα όσα είπε ήταν αποστομωτικά: «Τι νομίζετε ότι θα μείνει σ' εμάς τους πολίτες από όλη αυτή την ιστορία των Ολυμπιακών; Μόνο αυτά τα δωράκια και βέβαια οι θυσίες. Τα λεφτά θα τα πάρουν οι άλλοι, οι εταιρίες και οι αρμόδιοι. Γι' αυτό πάω να πάρω κι άλλα σημαιάκια».

Λίγο πιο πέρα βρισκόταν ο Ελληνοκαναδός Δημήτρης Τσούτσουρας. Του θέσαμε την ίδια ερώτηση και ορίστε η απάντηση, σε σπαστά βέβαια ελληνικά: «Είδα τη φλόγα και στο Μόντρεαλ. Το ίδιο πράγμα ήταν».

Απ' όπου κι αν πέρασε η φλόγα, προπορεύονταν και ακολουθούσαν τα αυτοκίνητα των χορηγών. Βαμμένα στα χρώματα των εταιριών τους και επανδρωμένα με προσωπικό ντυμένο ανάλογα που μοίραζε σημαιάκια, σηματάκια και γενικά προσπαθούσε ξεσηκώσει τον κόσμο. Ο οποίος χειροκροτούσε. Μαζί με τη φλόγα, το χειροκρότημα εισέπρατταν και η «Coca - Cola» και η «Samsung»...

Μαζί με τους χορηγούς και οι διάφορες «διασημότητες». Από τον Λαλιώτη, μέχρι τους συζύγους των κυριών Ντ. Μπακογιάννη και Γ. Αγγελοπούλου, μέχρι το Νταλάρα και το Σαββόπουλο, το Χατζηνικολάου και τη Βίση, το Ρουβά και τον Τσαλίκη. Ανάμεσα σε χιλιάδες απλούς ανθρώπους που κράτησαν τη φλόγα και οι επώνυμοι που έσπευσαν να δηλώσουν στις κάμερες τη βαθιά τους συγκίνηση.