H Κούβα, μια μικρή αλλά περήφανη χώρα, δίνει το παράδειγμα και στον αθλητισμό. Ο πήχης για την Ολυμπιακή Ομάδα που θα αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς της Αθήνας έχει μπει με βάση το Σίδνεϊ, όπου πήρε 11 χρυσά, 11 ασημένια και 7 χάλκινα, κατακτώντας την 9η θέση στην παγκόσμια κατάταξη. Ταυτόχρονα, είναι 1η χώρα στη Λατινική Αμερική και 2η σε όλη την αμερικανική ήπειρο, μετά τις ΗΠΑ, που είναι μια τεράστια οικονομική δύναμη.
Το μυστικό της επιτυχίας του κουβανέζικου αθλητισμού είναι απλό και δόθηκε σε πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξη στον «902 Αριστερά στα FM» από δύο Κουβανούς συναδέλφους δημοσιογράφους που βρίσκονται στη χώρα μας με την ευκαιρία των Αγώνων. Και αυτό είναι ο μαζικός χαρακτήρας του. Το στοιχείο που έδωσε ο Οσκαρ Σάντσεζ, δημοσιογράφος της «Γκράνμα», είναι χαρακτηριστικό: Από την πρώτη συμμετοχή της Κούβας στους Ολυμπιακούς το 1900 και περίπου σε διάρκεια 56 χρόνων η χώρα είχε κερδίσει 4 χρυσά, όλα στην ξιφασκία. Μετά τη νίκη της Επανάστασης αρχίζει να δημιουργείται ένα νέο σύστημα, στο οποίο το βασικό χαρακτηριστικό είναι η μαζική συμμετοχή του λαού. Αυτό προκύπτει και από το γεγονός ότι πριν το 1959 μόνο το 0,25% του πληθυσμού των 6 εκατ. είχε πρόσβαση στον αθλητισμό, ενώ σήμερα με πληθυσμό 11 εκατ. 1 στους 3 ανθρώπους ασχολείται συστηματικά με τον αθλητισμό. Ολη αυτή η προσπάθεια απλώνεται από τις πρώτες φάσεις της εκπαιδευτικής διαδικασίας μέχρι τα πανεπιστήμια, στους εργασιακούς χώρους και στα αθλητικά σχολεία σε κάθε νομό της χώρας και στηρίζεται σε μια στέρεη επιστημονική βάση.
Η πολιτική του σοσιαλιστικού συστήματος είναι λοιπόν αυτή που φέρνει τα αποτελέσματα. Και όπως εξήγησε στη συγκεκριμένη εκπομπή ο Ρομπέρτο Ραμίρεζ από το Ινστιτούτο Αθλητισμού, Φυσικής Αγωγής και Αναψυχής, αυτή η πολιτική βούληση του κράτους δε σημαίνει να κάνεις πολιτική με τον αθλητισμό, αλλά να δίνεις όλα τα μέσα για να αναπτυχθεί ο αθλητισμός, με σκοπό αυτός να γίνεται ένα εργαλείο για τη γενικευμένη καλυτέρευση της ποιότητας ζωής του λαού. Ετσι έρχονται τα αποτελέσματα, και οι Κουβανοί είναι περήφανοι για τους αθλητές και πρωταθλητές τους, αλλά είναι πολύ πιο περήφανοι γιατί εκατομμύρια άνθρωποι μπορούν να αθλούνται χωρίς να πληρώνουν ούτε μια δραχμή.
Δημ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ