Στην πορεία της Σωτηρίας Μπέλλου στη δισκογραφία και το πάλκο από το 1960 και μετά θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία» που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 6 με 8 το απόγευμα στον «902 Αριστερά στα FM».

Το ημερολόγιο έδειχνε 1960 όταν η Σωτηρία Μπέλλου ηχογραφούσε το τελευταίο λαϊκό της τραγούδι, το αριστουργηματικό «Σαν πεθάνω στο καράβι», του Μπάμπη Μπακάλη. Εκτοτε θα απέχει για χρόνια από τη δισκογραφία και το πάλκο, γεγονός που πλήρωσε ακριβά με σοβαρές περιπέτειες στην υγεία της.

Το 1964 έπιασε δουλιά στο κέντρο «Ωραία Νήσος Υδρα», στο Περιστέρι, ενώ δύο χρόνια αργότερα δέχτηκε πρόταση του Αλ. Πατσιφά της Lyra και το 1966 κυκλοφόρησαν «Τα Ρεμπέτικα της Σωτηρίας Μπέλλου». Ηταν η αρχή μιας σειράς δίσκων που κυκλοφόρησαν τα επόμενα χρόνια.

Το 1973 η Σωτηρία Μπέλλου άρχισε να δουλεύει μαζί με τον Βασίλη Τσιτσάνη στο «Χάραμα» και την ίδια χρονιά συμμετέχει στον δίσκο «Δεν περισσεύει υπομονή» του Αργύρη Κουνάδη με στίχους Βαγγέλη Γκούφα. Το 1974 τραγούδησε με αξεπέραστο τρόπο το «Ζεϊμπέκικο», του Διονύση Σαββόπουλου. Το 1976 συμμετείχε στον δίσκο «Σεργιάνι στον Παράδεισο», των Βασίλη Δημητρίου και Μάνου Ελευθερίου. Το 1980 η φωνή της κάνει τα «Λαϊκά Προάστια» των Ηλία Ανδριόπουλου - Μιχάλη Μπουρμπούλη, κλασικά.

«Δε λες κουβέντα» τραγούδησε το 1981 η Σωτηρία Μπέλλου, ερμηνεύοντας Δήμο Μούτση και Κώστα Τριπολίτη στο δίσκο «Φράγμα». Το 1983 ερμήνευσε Δημήτρη Λάγιο και Μιχάλη Μπουρμπούλη στο δίσκο «Αλ Λαός». Τη σεζόν 1984 - 1985 δούλεψε στο «Χάραμα» πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια χωρίς τον Βασίλη Τσιτσάνη που είχε «φύγει» το 1984.

Τραγουδάει Βασίλη Βαμβακάρη «Ανοιξα πόρτα στη ζωή» και Ηλία Ανδριόπουλο «Ξένες πόρτες». Το διάστημα 1986 - 1989 εμφανίστηκε στο κέντρο «Δίας». Συμμετείχε στο δίσκο του Λίνου Κόκοτου «Το ποτάμι».

Τελευταίο της τραγούδι ήταν ένα ντουέτο με τον Γιάννη Πετρόπουλο το 1991.

Τελευταίο πάλκο, το κέντρο «Ρεπορτάζ» στου Μακρυγιάννη.

Τελευταία συναυλία, τον Φλεβάρη του 1994 στο «Παλλάς».

Η Σωτηρία Μπέλλου «έφυγε» στις 27 Αυγούστου 1997, χωρίς κουβέντες, κρατώντας στην ψυχή της πικρά μυστικά και ντοκουμέντα.