Στο διάγραμμα αυτού του κειμένου, ο μαύρος υπερέχει σε υλικό και αρκετοί σκακιστές θα εγκατέλειπαν αυτή την «καταδικασμένη» θέση. Μία προσεκτική όμως ανάλυση χαρίζει την ισοπαλία, αρκεί ο παίκτης με τα λευκά να έχει ψυχραιμία και να εκμεταλλευτεί σωστά το χώρο και το χρόνο. Πρόκειται για τον γνωστό «ελιγμό του Ρέτι», περισσότερο γνωστός σαν «Γεωμετρία του Ρέτι». Πρακτικά βλέπουμε: 1. ΡΧΠ θ5 2. Ρη7! Το σχέδιο του λευκού είναι, ή να προαγάγει το δικό του πιόνι (χώρος) ή να κατορθώσει να προλάβει και να αιχμαλωτίσει το πιόνι του αντιπάλου (χρόνος). 2... θ4 3. Ρζ6 θ3 4. Ρε6! θ2 5. γ7 θ1=Β 6. γ8=Β.

Αν ο μαύρος παίξει 3... Ρβ6 4. Ρε5! θ3 5. Ρδ6 θ2 6. γ7 θ1=Β 7. γ8=Β και πάλι ισοπαλία. Μία γεωμετρία μυστηριώδης, με δύσκολους, αλλά παράλληλα και όμορφους ελιγμούς. Στην περίπτωση 3... Ρβ6 4. Ρε5 ΡΧγ 5. Ρζ4 θ3 6. Ρη3 θ2 7. ΡΧθ2 ισοπαλία!

* Υπάρχουν στο σκάκι ορισμένες κινήσεις που τις αποκαλούμε «φορσέ». Αυτό σημαίνει ότι είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε αυτή την κίνηση ή μια σειρά κινήσεων υποχρεωτικά, γιατί αν αυτό δε γίνει, τότε μπορεί να χάσουμε υλικό ή και να γίνουμε ματ.

Εκτός από τις αναγκαστικές κινήσεις υπάρχει και η αναγκαστική λήψη απόφασης που σχεδόν μας υποχρεώνει να παίξουμε ή να ακολουθήσουμε μια βαριάντα. Ετσι αποφεύγουμε τη μεγάλη κατανάλωση πνευματικών δυνάμεων, αφού πολύ πιο γρήγορα καταλήγουμε στην ίδια θέση. Για παράδειγμα: Στην άμυνα Κάρο-Καν παίζουμε 1. ε4 γ6 2. δ4 δ5 3. Ιγ3 δε4 4. ΙΧε4 Ιδ7 5. Ιζ3 Ιηζ6. Εδώ θα αναρωτηθείτε τι να παίξετε. 6. Αδ3 ή 6. ΙΧΙζ6; Η αναγκαστική επιλογή μιας βαριάντας παρουσιάζεται πολύ συχνά στο άνοιγμα, αλλά και στο μέσον του παιχνιδιού. Εδώ η «αναγκαστική λύση» είναι 6. ΙΧΙζ6+.