Ενας σπουδαίος εικαστικός δημιουργός μας, ο Γιώργος Ζογγολόπουλος, «έφυγε» χτες τα ξημερώματα από κοντά μας, πλήρης ημερών. Γλύπτης, ζωγράφος και αρχιτέκτονας, ο Γιώργος Ζογγολόπουλος, υπήρξε μία σημαντική εικαστική προσωπικότητα, με διεθνή αναγνώριση και βραβεύσεις.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο δημοσία δαπάνη από το νεκροταφείο Κηφισιάς.

Γεννημένος το 1903 στην Αθήνα, ο Γ. Ζογγολόπουλος σπούδασε γλυπτική αρχικά στην ΑΣΚΤ (1924 - 1930), με δάσκαλο τον Θ. Θωμόπουλο. Τη δεκαετία 1930 - 1940 εργάστηκε στο Αρχιτεκτονικό Τμήμα του υπουργείου Παιδείας, ενώ το 1949 με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης πήγε στο Παρίσι και αργότερα, με υποτροφία του ΙΚΥ, στη Ρώμη (1953 - 1954).

Τα έργα της πρώτης περιόδου (1934 - 1958), έχουν ως θέμα τους την ανθρώπινη μορφή. Ξεκινώντας με πορτρέτα ρεαλιστικά, περνά σε έργα με χαρακτήρα περισσότερο αφαιρετικό. Δουλεύει κυρίως, μάρμαρο, πέτρα, γύψο και μπρούντζο. Μετά το 1940, όταν στρέφεται και προς τις ολόσωμες μορφές, παρατηρείται μια τάση για επιμήκυνση και σχηματοποίηση. Την επόμενη δεκαετία (έως το 1968) δημιουργεί κατασκευές με υλικό αποκλειστικά το μέταλλο. Τα έργα οργανώνονται με τη διάταξη όγκων του υλικού κατά μήκος οριζόντιων και κάθετων αξόνων.

Στην περίοδο 1968 - 1971 ο Γ. Ζογγολόπουλος στρέφεται κυρίως στο σχέδιο. Τα γλυπτά αυτής της περιόδου ανήκουν στο χώρο της οπτικοκινητικής τέχνης, με κύρια εκφραστικά μέσα το νίκελ, το γυαλί, το χρώμα, το πλεξιγκλάς, την κίνηση και το φως. Στην τελευταία φάση της δουλιάς του συνεχίζει την ενσωμάτωση της κίνησης στα έργα, με πρόσθετα τα στοιχεία του νερού και του ήχου. Βασικό δομικό υλικό είναι το ανοξείδωτο μέταλλο, το οποίο χρησιμοποιεί σε συνδυασμό με φακούς, ελατήρια, ομπρέλες, σωλήνες κ.ά. Από τα έργα αυτής της περιόδου σημειώνουμε τη μεταλλική κατασκευή με ομπρέλες που εγκατέστησε το 1995 στην αποβάθρα μπροστά από την είσοδο της Μπιενάλε Βενετίας.

Ο Γ. Ζογγολόπουλος ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για την αρμονική «συνομιλία» γλυπτού και περιβάλλοντος χώρου. Από τις βραβευμένες συμμετοχές του για έργα σε δημόσιους χώρους σημειώνουμε: «Μνημείο δήμου Αγίου Γεωργίου» (Πειραιάς, 1947), «Μνημείο για τις Ηρωίδες του Ζαλόγγου» (1954 - 1960), «Μνημείο Πεσόντων» Δήμου Νίκαιας (1955), «Χωρίς τίτλο» (κατασκευή με ομπρέλες (Βρυξέλλες, 1995) κ.ά. Από τις συμμετοχές του σε Μπιενάλε σημειώνουμε: Βενετίας: 1940, 1956, 1964, 1993, 1995. Καΐρου: 1946, 1947. Σάο Πάολο: 1957.