Στο Μόναχο του Μεσοπολέμου ο νεαρός Αδόλφος Χίτλερ ονειρεύεται να γίνει διάσημος ζωγράφος. Ο γνωστός γκαλερίστας και συμπολεμιστής του Μαξ Ρόθμαν προσπαθώντας να τον απομακρύνει από τις απάνθρωπες ιδέες του περί «καθαρότητας της φυλής» τον ενισχύει οικονομικά και τον παροτρύνει να ασχοληθεί με την Τέχνη. Δυστυχώς όμως ο νεαρός Αδόλφος, έχει άλλα σχέδια...

Η άλλη πλευρά ενός δικτάτορα. Ο Χίτλερ ήταν ένας ανώνυμος άνθρωπος με τη φιλοδοξία να γίνει ζωγράφος. Απέτυχε στις καλλιτεχνικές του επιδιώξεις και διοχέτευσε όλο του το «ταλέντο» στην πολιτική, με αποτέλεσμα να γίνει ο πιο μισητός άνθρωπος στην Ιστορία του 20ού αιώνα. Ισως για να αντιληφθείς έναν άνθρωπο ή ένα «φαινόμενο» πρέπει να εξετάσεις από πού ξεκίνησε και να δεις πώς αντιδρά στα μικρά καθημερινά πράγματα. Σ' αυτό ακριβώς επικεντρώνει η ταινία του Μένο Μέιτζες, σεναριογράφου του «Πορφυρού χρώματος» και της «Αυτοκρατορίας του Ηλιου». Η ταινία του δεν είναι μια βιογραφία ή μια ιστορική ταινία εποχής. «Δουλεύει» κυρίως τη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ δύο ανθρώπων, ένας εκ των οποίων τυχαίνει να είναι ο Χίτλερ και αυτό που κάνει την ταινία γοητευτική είναι ότι ένα «διαβολικό» πρόσωπο της Ιστορίας δεν έρχεται από έναν άλλο κόσμο ή έχει «μεταφυσική προέλευση», αλλά είναι ένα απόλυτα καθημερινό ανθρωπάκι.

Αν ο «Αδόλφος» πουλούσε έστω και έναν πίνακα ή κάποιος του είχε πει ότι αξίζει σαν ζωγράφος, ίσως και η Ιστορία να ήταν διαφορετική. Αν το καλοσκεφτείς μπορεί να σου έρθει και «τρέλα». Μια μυθική σχεδόν φιγούρα, όπως δεν την έχουμε δει ποτέ. Ο Μένο Μέιτζες, σκηνοθέτης και σεναριογράφος, κατάφερε να φτιάξει μια καλή ταινία με ατμόσφαιρα και ποιότητα για την άλλη πλευρά μιας προσωπικότητας. Αναμειγνύει τέχνη, πολιτική και μυστήριο. Γιατί οι άνθρωποι ίσως να μην είναι αυτό που φαίνονται, αλλά αυτό που κρύβουν.

Κοινωνική περιπέτεια αμερικανικής παραγωγής 2003. Σκηνοθεσία: Μένο Μέιτζες. Με τους: Τζον Κιούζακ, Νόα Τέιλορ, Λίλι Σομπιέσκι, Μόλι Πάρκερ.