Τα κορναρίσματα της πρασινογάλαζης νίκης της περασμένης Κυριακής τα έκοψε απότομα η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που μιλά για επίσπευση ιδιωτικοποιήσεων, κατεδάφιση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, ανατροπή εργασιακών σχέσεων.

Πάγωσαν τα χαμόγελα της «επιτυχίας» του δικομματισμού από τη νέα διέλευση των ΑμερικανοΝΑΤΟικών εισβολέων από την ελληνική γη, αλλά και από τη δουλοπρεπή θρασύτητα των δυνάμεων καταστολής της ελληνικής κυβέρνησης.

Τους πανηγυρισμούς και τα διεθνή συγχαρητήρια του ιμπεριαλισμού προς τον Σημίτη και τον Καραμανλή τα σκιάζουν οι χιλιάδες διαδηλωτές που συρρέουν στην αμερικανική πρωτεύουσα για να «υποδεχτούν», όπως στο Σιάτλ, τη «Σύνοδο της Παγκοσμιοποίησης».

Οι κομμουνιστές μαζί με τη ρεαλιστική αποτίμηση και εκτίμηση της δράσης τους συζητούν ήδη για το πώς θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη των λαϊκών κινημάτων, πώς θα ενημερώνουν τον ελληνικό λαό σε καθημερινή βάση, πώς θα διευρύνουν τους δεσμούς τους και θα τους κάνουν πιο σταθερούς με πλατιά λαϊκά στρώματα, για να προχωρήσουν οι συσπειρώσεις, για να προχωρήσει η οικοδόμηση του αντίπαλου δέους, του Λαϊκού Μετώπου.