«

Θέλουμε και μπορούμε να αποδείξουμε στην πράξη ότι οι σημερινοί Ελληνες δεν είμαστε απλά οι κληρονόμοι ενός ένδοξου παρελθόντος, αλλά ο λαός εκείνος που μπορεί να δώσει και σήμερα, αλλά και στο μέλλον ξανά, νόημα σε ξεχασμένες αξίες και ιδανικά».

Προσέξτε, τι λέει η υπουργός: «... δεν είμαστε απλά οι κληρονόμοι ενός ένδοξου παρελθόντος, αλλά ο λαός εκείνος που μπορεί να δώσει και σήμερα, αλλά και στο μέλλον ξανά, νόημα σε ξεχασμένες αξίες και ιδανικά». Φυσικά, η υπουργός, η κυβέρνησή της, ο δικομματισμός και λοιπές... «μεγαλοϊδεάτικες» δυνάμεις αναπαράγουν την αντιδραστική ιδεολογία της τάξης που εκπροσωπούν. Γι' αυτούς δεν έχει σημασία η εμπορευματοποίηση (και) του αθλητισμού, ούτε ότι οι «χορηγοί» των αγώνων αποτελούνται από μεγαθήρια του πολυεθνικού κεφαλαίου που ματοκυλάει λαούς και αφαιρεί δικαιώματά τους σε όλο τον κόσμο. Και, βέβαια, η ελληνική εργατική τάξη εννοεί τελείως διαφορετικά πράγματα, όταν ακούει τη φράση «ένδοξο παρελθόν» από τα χείλη πολιτικών εκπροσώπων της αστικής τάξης. Η απόπειρα, λοιπόν, να εμφανιστεί ο ελληνικός λαός κάτι σαν... «εκλεκτός» έχει μεν στόχο το «τσουβάλιασμά» του στη νέα «μεγάλη ιδέα» των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά με ακόμη πιο ευδιάκριτους εθνικιστικούς όρους.

Ο ελληνικός λαός θα δώσει, πράγματι, νόημα σε ξεχασμένες αξίες, όπως της ειρήνης και του πολιτισμού την ερχόμενη Κυριακή στη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης. Οπως έδωσε και πριν στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις στο πλάι όλων των λαών που βγήκαν στους δρόμους, για να συμπαρασταθούν στο λαό του Ιράκ. Ο οποίος σήμερα είναι αυτός που ζωντανεύει τον μεγάλο εφιάλτη των «εθνικώς στοχευόντων»: την αντίσταση στον ιμπεριαλισμό.