Εδώ και αρκετό καιρό η γερμανική κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών και «πρασίνων», με τη συναίνεση της χριστιανοκοινωνικής αντιπολίτευσης, εφαρμόζει ένα ευρύτατο πρόγραμμα αντιλαϊκών και αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, που ονομάζεται «ατζέντα 2010» και ξεκινά από τις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό, μέχρι την υγεία και την πρόνοια. Υποτίθεται, πως τα μέτρα αυτά, τα οποία συναντούν ήδη την εντεινόμενη αντίσταση των συνδικάτων, θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του υπ' αριθμόν ένα προβλήματος της ανεργίας, αλλά η ζωή, κάθε άλλο, παρά δικαιώνει τους ισχυρισμούς αυτούς. Το Μάρτη, η ανεργία στη Γερμανία σημείωσε άλλη μια σημαντική αύξηση, πολύ μεγαλύτερη της προβλεπόμενης. Οι προβλέψεις μίλαγαν για 15.000 νέους άνεργους, αλλά τα επίσημα στοιχεία τους ανέβασαν τελικά στους 44.000, που προστέθηκαν στη συνολική στρατιά των 4,344 εκατομμυρίων ανέργων. Και αυτό, παρά το γεγονός, πως την άνοιξη η ανεργία σημείωνε συνήθως κάμψη, καθώς αρχίζουν οι εποχικές προσλήψεις.

Και μπορεί, βέβαια, η αντεργατική πολιτική της γερμανικής «Κεντροαριστεράς», να μην προσφέρει το παραμικρό στην αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας, αλλά στην κερδοφορία των μεγάλων γερμανικών επιχειρήσεων αποτελεί σίγουρα ένα πραγματικό θείο δώρο.