Συνηθίσαμε τα τελευταία χρόνια, τα σχετιζόμενα με τις Ενοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) θέματα, να μας απασχολούν μόνο όταν πρόκειται για τα μεγάλα εξοπλιστικά πακέτα και τον τρόπο ανάθεσής τους στους διαφόρους μεγαλοπρομηθευτές όπλων. Ομως δεν εστιάζονται μόνο εκεί τα προβλήματα των ΕΔ. Στο έτος που διανύουμε πολλά και σοβαρά γεγονότα εξελίσσονται στις ΕΔ της χώρας, τα οποία πολλές φορές περνούν απαρατήρητα και άλλες δεν αντιμετωπίζονται με τη σοβαρότητα που πρέπει, παρότι είναι κρίσιμα για την Εθνική μας Αμυνα. Η χώρα μας δε βρίσκεται στο κέντρο της Ευρώπης, για να αντιμετωπίζει τα αμυντικά της προβλήματα ως δευτερεύοντα, αλλά στην εσχατιά της, αντιμετωπίζοντας σοβαρές, ορατές και άμεσες απειλές.

Το Γενάρη του τρέχοντος έτους έγινε γνωστό διά του Τύπου ότι βάσει μελέτης, προωθούνταν δέσμη μέτρων με αλλαγές στην αποστολή των Ενόπλων μας Δυνάμεων, στα πλαίσια της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, και συνακόλουθα σε εκτέλεση των αποφάσεων της Πράγας, του οιονεί δόγματος Ρόμπερτσον. Η μελέτη προέβλεπε ακόμη και σύσταση πληροφοριακού μηχανισμού στο εσωτερικό της χώρας παράλληλα αλλά ξεχωριστά από τις Αστυνομικές Δυνάμεις.

Στη συνέχεια σαν δεύτερο βήμα θεσπίστηκε ο νέος τρόπος προαγωγής των στελεχών των ΕΔ, όπου τα επαγγελματικά κριτήρια, ο χρόνος παραμονής σε κάθε βαθμό, και η εμπειρία στις Επιχειρησιακές Μονάδες, τίθενται εκποδών και καθιερώνονται νέα κριτήρια μιας «Ιεραρχίας Ασανσέρ» όπως δηλωτικά αλλά και προσφυώς ονομάστηκε από τον Τύπο.

Φαίνεται όμως ότι όλο το καλοσχεδιασμένο παζλ έπρεπε σύντομα να ολοκληρωθεί (για να προλάβουμε) με την ήδη εξαγγελθείσα και εγκριθείσα από το ΚΥΣΕΑ αναδιοργάνωση. Αναμφισβήτητα αυτή η αναδιοργάνωση δεν έχει τα στοιχεία μιας σοβαρής επαγγελματικής εργασίας, άλλωστε τα χρονικά περιθώρια μελέτης και η επεξεργασία τους από τα υπεύθυνα κλιμάκια ήταν ελάχιστα, πράγμα που δείχνει ότι όλα έγιναν ως είθισται στη χώρα μας, στο γόνατο. Αντικειμενικά και βάσιμα θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή η αναδιοργάνωση δε στηρίχτηκε καν στα αμυντικά δεδομένα της χώρας και στις ιδιαιτερότητες της γεωστρατηγικής της θέσης, ούτε και ακολούθησε μια στρατηγική μεθοδολογία αναδιοργάνωσης για τη βελτίωση της επιχειρησιακής -εκπαιδευτικής κατάστασης και απόδοσης των ΕΔ.