«Το νερό είναι κοινή κληρονομιά, κοινωνική ιδιοκτησία - φυσικός πόρος και όχι εμπόρευμα. Ως φυσικός πόρος αποτελεί στρατηγικό μέσο παραγωγής. Γι' αυτό πρέπει να εντάσσεται στα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής. Απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό διαχείρισής του και κοινωνικό έλεγχο». Με τα παραπάνω λόγια ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ξεκαθάρισε το πνεύμα κάτω από το οποίο αντιμετωπίζει το πρόβλημα των υδατικών πόρων το ΚΚΕ, μιλώντας χτες βράδυ στο συνέδριο για τους Υδατικούς Πόρους, που διοργάνωσε στην Αλεξανδρούπολη η ΝΑ Ροδόπης - Εβρου σε συνεργασία με την ΚΕΔΚΕ και την ΕΝΑΕ.

Στο συνέδριο η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Β. Παπανδρέου, αφού διαπίστωσε πως το πρόβλημα διαχείρισης των υδατικών πόρων είναι υπαρκτό, υπεραμύνθηκε των επιλογών της κυβέρνησης που βλέπει τη λύση του μέσα από την ενεργό εμπλοκή του ιδιωτικού κεφαλαίου.

Σήμερα, περισσότεροι από 30 νομοί της χώρας μας αντιμετωπίζουν πρόβλημα νερού. Αύριο ο εφιάλτης της λειψυδρίας και της ποιότητας του νερού θα απειλεί όλη την Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι η χώρα μας διαθέτει αρκετούς υδάτινους πόρους. «Η λειψυδρία, οι πλημμύρες, αρχίζουν να προσλαμβάνουν μόνιμα χαρακτηριστικά και επεκτείνονται σε περισσότερες περιοχές της χώρας. Σε περιόδους ανομβρίας, αλλά και έντονων βροχοπτώσεων δημιουργούνται τεράστιες αρνητικές συνέπειες στην αγροτική παραγωγή, αλλά και στους κατοίκους των πόλεων. Καλλιέργειες απειλούνται με καταστροφή ή και έχουν ήδη καταστραφεί. Ολόκληρες πόλεις ζουν με τον εφιάλτη της στέρησης του νερού ή τις πλημμύρες», ανέφερε ο Σπ. Χαλβατζής, τονίζοντας πως αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθείται στον τομέα των υδάτινων πόρων τουλάχιστον τα τελευταία 25 χρόνια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Και κάλεσε τους φορείς της Αυτοδιοίκησης, αλλά και όλο το λαό να διεκδικήσουν μεταξύ άλλων: Την επεξεργασία μιας ολοκληρωμένης υδατικής πολιτικής, που θα αφορά την έρευνα, την προστασία, τις χρήσεις και την ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων αποθεμάτων στο σύνολο της επικράτειας και περιφερειακά.

Τη δημιουργία ενός άλλου θεσμικού πλαισίου που θα αντιμετωπίζει το νερό ως φυσικό πόρο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο, τη φύση και την ανάπτυξη της κοινωνίας. Που σημαίνει ότι το νερό αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία, τελεί υπό τον έλεγχο και τη διαχείριση της λαϊκής εξουσίας.

Το σχεδιασμό και την υλοποίηση όλων των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών και άλλων έργων υποδομής που θα προλαμβάνουν, θα αμβλύνουν και θα αντιμετωπίζουν την εμφάνιση των πλημμυρών, της λειψυδρίας, θα αποταμιεύουν και θα εμπλουτίζουν τα υδάτινα αποθέματα.

Οριστική απομάκρυνση των χρυσωρυχείων από την περιοχή της Θράκης απαίτησαν μέλη της Διανομαρχιακής Επιτροπής Αγώνα Ροδόπης - Εβρου ενάντια στη μεταλλουργία χρυσού, την ώρα που η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Β. Παπανδρέου μιλούσε στο συνέδριο. Ανοιξαν πανό διαμαρτυρίας και φώναξαν συνθήματα. Κατήγγειλαν την υποκρισία της κυβέρνησης, που από τη μία κόπτεται δήθεν για τους υδάτινους πόρους και από την άλλη συνεχίζει να κρατά ανοιχτό το ενδεχόμενο λειτουργίας μεταλλουργίας χρυσού, που αν τελικά προχωρήσει, θα εξαντλήσει τα υδατικά αποθέματα της περιοχής.