Στον ποιητή, πεζογράφο και δοκιμιογράφο Κώστα Βάρναλη, από τους σημαντικότερους της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, αφιερώνεται η εκπομπή «Εποχές και Συγγραφείς», του Τάσου Ψαρρά. Γεννήθηκε το 1884 στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας (στη σημερινή Βουλγαρία). Το 1904 δημοσιεύτηκε η πρώτη ποιητική του συλλογή «Πυθμένες» και το 1905 οι «Κυρήθρες». Στο Παρίσι έγραψε το πολύστιχο ποίημα «Προσκυνητής», ενώ μετά το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και την επικράτηση της Ρωσικής Επανάστασης (1917), υιοθετεί το διαλεκτικό υλισμό. Το 1922 εκδίδει με το ψευδώνυμο Δήμος Τανάλιας την ποιητική σύνθεση «Το φως που καίει», διακηρύσσοντας τη χρεοκοπία των παλαιών κοσμοαντιλήψεων, προβάλλοντας το επαναστατικό ιδανικό της αταξικής κοινωνίας. Η συλλογή καθυβρίστηκε από τον συντηρητικό Τύπο της εποχής και κατασχέθηκε δυο φορές. Αρχισε μια περίοδος στερήσεων και διώξεων, ενώ εξορίστηκε μαζί με τον Δημήτρη Γληνό, στον Αγιο Ευστράτιο, από το καθεστώς Κονδύλη (1935). Εργα του είναι: «Ο Σολωμός χωρίς μεταφυσική», «Σκλάβοι πολιορκημένοι», «Αληθινή απολογία του Σωκράτη». Το 1959 τιμήθηκε με το Βραβείο Λένιν, ως αναγνώριση της συμβολής του στον «παγκόσμιο αγώνα για την ειρήνη». Πέθανε το 1974 (Παρασκευή, ΕΤ-1, 21.00).