Πέθανε στις 18 Σεπτέμβρη 2003 και κηδεύτηκε, χτες, Σάββατο 20 Σεπτέμβρη, στο χωριό του Μπρόσνερο Χανίων, ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΡΚΑΚΗΣ, μέλος του ΚΚΕ.

Αποχαιρετώντας τον νεκρό αγωνιστή, ο Δ.Παπαλεωνίδας διευθυντής της «Σύγχρονης Εποχής», όπου και ο ίδιος δούλευε για πολλά χρόνια, είπε: Αγαπημένε μας σύντροφε, φίλε, συνάδελφε! Δεν είναι εύκολο αυτό που πρέπει να κάνω σήμερα, γιατί δεν υπάρχουν λόγια που να μπορούν με ακρίβεια να αποδώσουν τον ΑΝΤΩΝΗ.

Ο Αντώνης Μαρκάκης γεννήθηκε στο Μπρόσνερο το 1957, από όπου έφυγε πολύ νωρίς και μετακόμισε στην Αθήνα για να αναζητήσει δουλιά. Η εργατικότητα και η τιμιότητά του τον έκαναν, παντού, από όπου πέρασε, αγαπητό σε όλους.

Εντάχθηκε στο ΚΚΕ και βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα ανυποχώρητος αγωνιστής και επαναστάτης έως την τελευταία στιγμή της ζωής του.

Μια ζωή με οράματα που τη βάδισε έχοντας πάντα στο πλευρό του την πολυαγαπημένη του Αννούλα και τη λατρευτή τους κόρη Αριάδνη.

Ο Αντώνης ήταν το πρότυπο του ανθρώπου, που με το προσωπικό του παράδειγμα έκανε πράξη τη θεωρία του για μια καλύτερη κοινωνία.

Ολοι εμείς που δουλέψαμε μαζί σου στη «Σύγχρονη Εποχή», Αντώνη, δε χάσαμε μόνο έναν συνάδελφο. Χάσαμε τον φίλο και τον σύντροφό μας. Επί 20 χρόνια εργάστηκες κοντά μας, παράδειγμα τιμιότητας, συντροφικότητας και καλοσύνης. Αγαπητός σε όλους, όχι μόνο στο Κόμμα και στην εταιρία, αλλά ευρύτερα στους συνεργάτες και στον εκδοτικό χώρο. Ανθρωπος που πίστευε βαθιά στη συνεχή γνώση και αγαπούσε το βιβλίο.

Αντώνη, όλοι οι σύντροφοί σου, οι φίλοι σου, οι συνάδελφοί σου, σε διαβεβαιώνουμε πως ο αγώνας σου δεν πήγε χαμένος. Θα είμαστε παρόντες, θα συνεχίσουμε και θα σε θυμόμαστε πάντα, γιατί άνθρωποι σαν κι εσένα δεν ξεχνιούνται.

Υποσχόμαστε ότι θα σταθούμε στο πλευρό της γυναίκας σου και του παιδιού σας. Αυτά, Αντώνη, δεν είναι «θα». Είναι παρακαταθήκη επαναστατική και τηρητή.

Καλό σου ταξίδι!