Αποφασισμένοι να «μαυρίσουν» στις 9 Απρίλη όσους ευθύνονται πολιτικά για τα τεράστια προβλήματα που «βουλιάζουν» το νησί και να αγωνιστούν μέχρι την επίλυσή τους, δηλώνουν έμπρακτα οι ψαράδες και οι αγροτοκτηνοτρόφοι της Λήμνου. Οι πρώτοι «γύρισαν την πλάτη» στις προεκλογικές προσπάθειες της κυβέρνησης να «θολώσει» τα νερά - επιχείρησε να δείξει το δήθεν ενδιαφέρον της για τον αφανισμό του κλάδου, οργανώνοντας σεμινάριο - φιέστα στο νησί με θέμα «Το μέλλον της Αλιείας» - ενώ οι δεύτεροι έστειλαν «τελεσίγραφο» πως αν μέχρι σήμερα δεν αρθεί η καραντίνα που έχει επιβληθεί, θα προχωρήσουν τη Δευτέρα σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας, στις 10 το πρωί, έξω από το Επαρχείο Μύρινας.

Οι αγροτοκτηνοτρόφοι της Λήμνου ανταποκρίθηκαν μαζικά στο κάλεσμα της «Αγωνιστικής Ενότητας Λήμνου» του ΚΚΕ και συγκεντρώθηκαν προχτές στην Ατσική, προκειμένου να συζητήσουν τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν, λόγω της αδικαιολόγητης επιβολής καραντίνας στη διακίνηση των αιγοπροβάτων του νησιού. Τα λόγια του υποψήφιου βουλευτή του ΚΚΕ ΓιάννηΠλάντζου, ο οποίος ζήτησε από τους αγροτοκτηνοτρόφους να «μαυρίσουν» στις επερχόμενες εκλογές αυτούς που τους εμπαίζουν και πρότεινε τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις ως τη μόνη διέξοδο στο πρόβλημά τους, βρήκαν «γόνιμο έδαφος».

Οι αγροτοκτηνοτρόφοι, σε ψήφισμα που ενέκριναν στη συγκέντρωση, δηλώνουν αποφασισμένοι να αγωνιστούν για την άρση της καραντίνας στα αιγοπρόβατα της Λήμνου και του Αγίου Ευστρατίου. Καταγγέλλουν την πολιτική της ΕΕ και των κομμάτων που τη στηρίζουν, η οποία, όπως τονίζουν, τους οδηγεί στον αφανισμό. Απαιτούν από τους αρμόδιους φορείς να ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματά τους και από την ΕΑΣ Λήμνου να συνταχθεί με τον αγώνα τους.

Από την πλευρά τους, οι ψαράδες του νησιού απέδειξαν πως δεν «τσιμπούν» στις ενέργειες αποπροσανατολισμού της κυβέρνησης. Η φιέστα που διοργάνωσαν βουλευτές και παράγοντες του ΠΑΣΟΚ στο Μούδρο μετατράπηκε σε φιάσκο. Οι ψαράδες «υποσχέθηκαν» στους υποψήφιους κυβερνητικούς βουλευτές που παραβρέθηκαν εκεί ότι θα ψηφίσουν ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που στέκεται στο πλάι τους, που τους θυμάται καθημερινά και όχι κάθε... τέσσερα χρόνια.