Η ενίσχυση της αγοράς εργασίας για την οποία δήθεν κόπτεται η κυβέρνηση, είναι αποκλειστικά ενίσχυση της εργοδοσίας. Η ανεργία, γίνεται το πρόσχημα για γενναίες επιδοτήσεις πάσης φύσης στο μεγάλο κεφάλαιο. Στην πραγματικότητα, με τέτοιου είδους μέτρα, η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να αυξήσει την απασχόληση, αλλά να μειώσει το μη μισθολογικό κόστος. Γύρω απ' αυτή τη στρατηγική επιδίωξη - που ξεκάθαρα διατυπώνεται στη «Χάρτα Σύγκλισης» - κινούνται όλα τα μέτρα που σχεδιάζει να ψηφίσει η κυβέρνηση. Ο όψιμος «πόνος της» για τους ανέργους είναι σαν το κλάμα του κροκόδειλου. Τα μέτρα κατά της ανεργίας συνιστούν ένα πλέγμα, μέτρων και ρυθμίσεων, που χωρίς να εξασφαλίζουν ούτε μια νέα θέση εργασίας, θα μεταφέρουν τεράστιους πόρους από τον προϋπολογισμό, αλλά και από τα ταμεία και οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης στα ταμεία των εργοδοτών. Δίπλα στα ήδη υπέρογκα κέρδη τους συνιστούν ένα επιπλέον μέρισμα. Το μέρισμα της «σύγκλισης». Και αυτό το μέρισμα θα το πληρώσουν εξ ολοκλήρου οι εργαζόμενοι.