Ούτε μια ούτε δύο αλλά δέκα φορές χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός στην πρόσφατη συνέντευξή του στο Ζάππειο τη λέξη «δεσμεύομαι» προκειμένου να αναπτύξει τα «δέκα μέτωπα της χάρτας σύγκλισης». Μας θύμισε έτσι την «Αγέλαστη Πολιτεία» των αδελφών Κατσιμίχα, όπου ο λαϊκιστής δήμαρχος σε κατάσταση μέθης, χρησιμοποιούσε και αυτός το ρήμα «δεσμεύομαι» κι έταζε υποσχέσεις σε όποιον έβρισκε μπροστά του. Δε θέλουμε να πούμε ότι υπάρχει οποιαδήποτε σχέση μεταξύ του πρωθυπουργού και του δημάρχου της «Αγέλαστης Πολιτείας», εκτός φυσικά από την κοινή χρήση της λέξης «δεσμεύομαι», ίδιον του παλιού και του νέου πολιτικαντισμού και της κοροϊδίας των ψηφοφόρων. Φαίνεται ότι καθόλου δεν προσέχουν τον πρωθυπουργό οι σύμβουλοί του, για να τον προφυλάξουν από τις κακοτοπιές. Οσο για την πρωθυπουργική «δέσμευση», δεν αξίζει και πολλά πράγματα. Το ίδιο ρήμα είχε χρησιμοποιήσει ο πρωθυπουργός παραμονές των εκλογών του 2000 («δεσμεύομαι για κατώτατες συντάξεις 152.000» είχε αναφέρει συγκεκριμένα), αλλά αμέσως μετά τις εκλογές, οι «δεσμεύσεις του» πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων από τον ίδιο και το κόμμα του. Καμένο χαρτί, επομένως, οι πρωθυπουργικές «δεσμεύσεις».