Η κρίση στην παγκόσμια βιομηχανία χάλυβα που ξέσπασε πριν δυο χρόνια, αντιμετωπίστηκε από την κυβέρνηση Μπους με μέτρα προστασίας, δηλαδή περιορισμού των εισαγωγών, επιβάλλοντας δασμούς στα εισαγόμενα προϊόντα. Επιδίωξη, η σωτηρία των αμερικανικών βιομηχανιών χάλυβα από τον ανταγωνισμό στην αμερικανική αγορά κυρίως με τις ευρωπαϊκές, αφού οι μεγαλύτερες εισαγωγές προϊόντων χάλυβα στις ΗΠΑ προέρχονταν από τις ισχυρές χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι δασμοί στην εισαγωγή προϊόντων χάλυβα φτάνουν σήμερα στο 24%.

Ηταν ένα μέτρο περιορισμού της ελευθερίας στο εμπόριο, που επειδή ακριβώς έπληξε τον κλάδο του χάλυβα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ο ΠΟΕ μετά από παρέμβασή της, έκρινε τους δασμούς παράνομους. Αυτό είναι βεβαίως ένα παράδειγμα όξυνσης του ανταγωνισμού ιδιαίτερα σε περίοδο κρίσης. Ηδη η Ευρωπαϊκή Ενωση απειλεί με κυρώσεις δραστικού περιορισμού εισαγωγών στις χώρες - μέλη της, αμερικανικών προϊόντων, αξίας 2,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν διιστάμενες απόψεις των Αμερικανών ως προς την ωφελιμότητα του μέτρου των δασμών στην αμερικανική οικονομία. Ετσι οι υπουργοί των ΗΠΑ, Σνόου των οικονομικών και Εβανς του Εμπορίου εκτιμούν ότι ζημίωσαν την οικονομία, ενώ άλλοι αναλυτές θεωρούν ότι την ωφέλησαν, αφού οδήγησαν σε συγκεντροποίηση του κεφαλαίου στο συγκεκριμένο κλάδο με την εξαγορά από ισχυρές επιχειρήσεις αυτών που ήταν ζημιογόνες. Βεβαίως, τη νύφη την πλήρωσαν οι εργάτες, αφού χάθηκαν 2,6 εκατομ. θέσεις εργασίας στη βιομηχανία και 200.000 στον κλάδο μόνο μέσα στο 2002. Εδώ εμφανίζεται, επίσης, οξύτατος ανταγωνισμός ανάμεσα στις εισαγωγικές εμπορικές επιχειρήσεις και στη βιομηχανία, εν μέσω κρίσης, δείγμα επίσης της εγγενούς αδυναμίας του καπιταλισμού και της διαχείρισής του να καταργήσει τέτοια φαινόμενα.