Κύριε Διευθυντά,

Η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη αγωνιζόταν για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα, φυσικά μόνιμη, αφού είχε σχεδιαστεί να τοποθετηθούν οριστικά στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Η επιδίωξη της Μελίνας εκφράστηκε στη συνέχεια διαδοχικά από διάφορους υπουργούς και πρόσφατα μια δυναμική έδειξε κι ο σημερινός υπουργός Πολιτισμού κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Τελευταία όμως ακούσαμε, για πρώτη φορά, πληροφορίες για ενδεχόμενο δανεισμό των μαρμάρων από μας, ώστε να εμφανίζονται στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Ταυτόχρονα ακούσαμε πως προτείνεται από μας να εμφανιστούν σε κοινό περίπτερο Ελλάδας - Αγγλίας ή να ιδρύσει στην Ελλάδα.. παράρτημα το Βρετανικό Μουσείο..!

Εκτός από το παράλογο όλων των πιο πάνω προτάσεων ή απλών απόψεων θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε αν κάτι τέτοιο θα περίμενε ποτέ να συμβεί η Μελίνα. Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε αν αυτό είναι εκείνο που περιμέναμε τόσα χρόνια για μια λύση οριστική, αλλά και δίκαιη στο θέμα αυτό.

Οπως ξέρουμε και στο εξωτερικό υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν με θέρμη τον επαναπατρισμό των μαρμάρων. Αντίθετα όσοι τον αρνούνται, μοιάζουν να αρνούνται ηθελημένα και την έννοια της πολιτιστικής αξίας. Χρησιμοποιούν συχνά επιχειρήματα του τύπου «μα τα προστατέψαμε» ή «στην Αγγλία τα βλέπει περισσότερος κόσμος απ' όσο θα τα έβλεπε στην Αθήνα». Κατά κάποιο τρόπο ο Έλγιν τα έκλεψε για να μπορούν σήμερα οι Αγγλοι της εποχής μας να μας κάνουν χάρη προστατεύοντάς τα και επιδεικνύοντάς τα..!

Οπως και να 'χει διαπιστώνουμε πως ζούμε σε μια εποχή που το να κατέχεις... αξίες είναι πιο σημαντικό από το να τις εκπροσωπείς στην πράξη. Γιατί ο πολιτισμός, η καλλιτεχνική δημιουργία απευθύνεται σ' όλους, αλλά χρειάζεται κι αυτός να ανθεί και να θάλλει σε χώρους ελεύθερους.

Ο επαναπατρισμός των περίφημων μαρμάρων του Παρθενώνα επιβάλλεται για λόγους δικαιοσύνης και ελευθερίας. Γιατί, αν, όταν εκλάπη η πρώτη Καρυάτιδα οι τότε Αθηναίοι λέγεται πως άκουγαν τον θρήνο των άλλων, θα ήταν εύλογο να πιστέψουμε έστω και ας φαινόμασταν υπερβολικοί πως τα ίδια τα μάρμαρα να ήθελαν να είναι εκεί ακριβώς όπου ανήκαν και ανήκουν, στην ΕΛΛΑΔΑ. Ας μην γίνονται λοιπόν οι Ολυμπιακοί Αγώνες αφορμή για επίδειξη αποικιακού χαρακτήρα και δη ξεπερασμένου.

Μ' εκτίμηση

ΕΛΕΝΗ Ι. ΔΑΜΒΟΥΝΕΛΗ

Φιλόλογος