Νέα εξέλιξη που επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τη λανθασμένη και αδιέξοδη πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα που κατέχει το Βρετανικό Μουσείο, έρχεται να προσθέσει ο διευθυντής του μουσείου Νιλ Μακ Γκρέγκορ με επιστολή του στους κυριακάτικούς «Τάιμς».

Εκεί γράφει ότι «το Βρετανικό Μουσείο δεν πραγματοποιεί "μυστικές συνομιλίες" με τις ελληνικές αρχές για δανεισμό των γλυπτών», κλείνοντας έτσι το θόρυβο που είχε δημιουργηθεί πρόσφατα από άρθρο στην ίδια εφημερίδα, η οποία έκανε λόγο για σχετικές «μυστικές συνομιλίες», επικαλούμενη τον ίδιο τον διευθυντή του μουσείου. Τότε είχε ακολουθήσει επίσημη διάψευση του δημοσιεύματος από το Βρετανικό Μουσείο και με την προχτεσινή επιστολή ο ίδιος ο διευθυντής του ξεκαθαρίζει ακόμη περισσότερο τις προθέσεις των Βρετανών.

Ωστόσο, προέκυψε νέο ζήτημα, αφού ο Μακ Γκρέγκορ σημειώνει, ότι «η ελληνική πλευρά έχει αναγνωρίσει ότι το Βρετανικό Μουσείο έχει νόμιμο τίτλο ιδιοκτησίας για τα γλυπτά και πλέον η ελληνική πλευρά δεν αμφισβητεί την ιδιοκτησία»! Αναφερόμενος στις προτάσεις του υπουργού Πολιτισμού Ε. Βενιζέλου και της ΟΥΝΕΣΚΟ «για μετακίνηση όλων των γλυπτών στο νέο μουσείο Ακρόπολης», ο Μακ Γκρέγκορ απαντά ότι «οι έφοροι του μουσείου έχουν καταστήσει σαφές και ξεκάθαρο ότι δεν μπορούν να διαπραγματευτούν με αυτά τα αιτήματα». Και καταλήγει με ένα μάλλον εξωφρενικό διαχωρισμό: «Πιστεύουμε ότι η ανθρωπότητα έχει μεγαλύτερο όφελος από τη δυνατότητα να βλέπει και να γνωρίσει τα γλυπτά που έχουν επιβιώσει (περίπου τα μισά στην Αθήνα και τα υπόλοιπα μισά στο Λονδίνο) σε δύο διαφορετικά περιβάλλοντα - ως ένα μεγαλούργημα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στην Αθήνα και ως παγκόσμια κληρονομιά στο Λονδίνο»!

Η αντίδραση του Ελληνα υπουργού Πολιτισμού σε αυτή την προκλητική δήλωση, δείχνει ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί, ουσιαστικά, να θεωρεί τα γλυπτά αντικείμενο διαπραγμάτευσης, παρά τους λεονταρισμούς του Ε. Βενιζέλου ότι «η ελληνική κυβέρνηση ουδέποτε δήλωσε ότι αναγνωρίζει τους νόμιμους τίτλους του Βρετανικού Μουσείου επί των Μαρμάρων του Παρθενώνα». Παρακάτω όμως επιστρέφει στη λογική της διαπραγμάτευσης και των ανταλλαγμάτων, λέγοντας ότι «η ελληνική κυβέρνηση δε θέτει το νομικό ζήτημα της ιδιοκτησίας των Μαρμάρων επειδή θέλει να βρεθεί μια φιλική και συναινετική λύση που θα επιτρέψει την ενιαία έκθεση των Μαρμάρων στο κτίριο του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης και σε άμεση οπτική επαφή με το ίδιο το μνημείο. Αυτό σύμφωνα με την πρόταση μας μπορεί να γίνει είτε με τη μορφή ενός μακροχρόνιου δανεισμού, είτε με τη μορφή ενός παραρτήματος του Βρετανικού Μουσείου μέσα στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Επιπλέον, η πρόταση προβλέπει ως αντιστάθμισμα τη διοργάνωση πολύ σημαντικών περιοδικών εκθέσεων με ελληνικές αρχαιότητες τόσο στο Βρετανικό Μουσείο όσο και σε άλλα περιφερειακά Μουσεία του Ηνωμένου Βασιλείου. Πιστεύουμε ότι η πρόταση μας αυτή είναι ρεαλιστική, έχει οικουμενικό πολιτιστικό χαρακτήρα, και σέβεται τις ευαισθησίες της βρετανικής πλευράς αλλά πρωτίστως σέβεται το ίδιο το μνημείο του Παρθενώνα».