Εδώ και αρκετά χρόνια, το ενδιαφέρον των σκακιστών στα Διεθνή τουρνουά, αλλά και γενικά σε κάθε επίσημο τουρνουά, περιορίζεται μόνο στην απόκτηση του βαθμού, στη διατήρηση ή αύξηση του βαθμού αξιολόγησης, (ΕΛΟ) και στην κατάκτηση του χρηματικού επάθλου.

Για ποιότητα και παιχνίδι με φαντασία, ελάχιστοι τολμούν ή διακινδυνεύουν...

Τώρα, οι μαχητικές παρτίδες έχουν εκλείψει, ίσως υπάρχουν ορισμένες μόνο σε ματς διεκδικητών, αλλά και σε αυτό το επίπεδο οι σκοπιμότητες και οι διαφορετικοί στόχοι (μειωμένος χρόνος, ο φόβος της ήττας, η προβολή, η διατήρηση του τίτλου, οι παράλληλοι οικονομικοί στόχοι), αναγκάζουν τους Γκραντ-Μάστερς να αποφεύγουν το ποιοτικό παιχνίδι και τη μαχητικότητα.

Ετσι στα μεγάλα διεθνή τουρνουά, παρατηρούμε συχνά μια ατέλειωτη σειρά ισοπαλιών «σαλονιού», που ρίχνει το ενδιαφέρον για τις συναντήσεις των κορυφαίων σκακιστών του κόσμου.

Μια προσπάθεια ποιοτικής και μαχητικής παρτίδας, γίνεται τα τελευταία χρόνια σε επίπεδο εθνικών ομάδων, καθώς και στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης.

Σε παλιότερες εποχές, τα ματς εθνικών ομάδων δημιουργούσαν τεράστιο ενδιαφέρον. Ειδικά οι συναντήσεις των δύο σκακιστικών υπερδυνάμεων, της Σοβιετικής Ενωσης και της Γιουγκοσλαβίας, παρουσίαζαν πραγματικά, ένα ασυνήθιστο ποιοτικό και μαχητικό παιχνίδι όπως αυτό των Μάροβιτς - Κάπενγκουτ, (βλέπε διάγραμμα κειμένου), που παίχτηκε στο Ερεβάν της Αρμενίας τον Νοέμβρη του 1971. Αξίζει να απολαύσουμε τη συνέχεια: 1. Αζ6+!! ΡχΑ 2. Πζ8+ Ρε6 3. ΠxB PxI 4. Πζ7 Πχθ6 5. Πα7 Ργ5 6. Πχα6 Αδ8 7. Πα7 Πθ4 8. α5 Ργ6 9. α6 Αγ7 10. Πβ7 Αβ6 11. Ρη2 Πδ4 12. Αε2 Πδ2 13. Ρζ1 Πβ2 14. Πχθ7 Πβ1 15. Ρη2 Πβ2 16. Αζ3+ και 1-0. Ενα συναρπαστικό φινάλε, μια σπουδή για το σκακιστικό σας αρχείο!