Σε μια περίοδο που η ανεργία και η ακρίβεια πλήττουν ανελέητα τα εργαζόμενα νοικοκυριά στην Ελλάδα, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ παίζει με τους αριθμούς. Καθώς η χώρα βρίσκεται σε προεκλογική τροχιά, οι κυβερνώντες προσπαθούν να αποδείξει ότι με την οικονομική τους πολιτική, χρόνο με το χρόνο, «βελτιώνονται» οι συνθήκες διαβίωσης των εργαζόμενων νοικοκυριών και, άρα, μειώνονται οι φτωχοί και οι άποροι! Στα πλαίσια αυτά, εντάσσεται και η βιασύνη της κυβέρνησης να δώσει στη δημοσιότητα, επιλεκτικά, ορισμένα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας (ΕΣΥΕ), σχετικά με τις εξελίξεις στα εισοδήματα και τις συνθήκες διαβίωσης των νοικοκυριών.

Τα πιο σημαντικά στοιχεία της έρευνας αυτής - τα οποία είναι προσωρινά (τα οριστικά πρόκειται να δημοσιοποιήσει στο επόμενο διάστημα η Eurostat) - είναι τα εξής:

Πρώτον, οι Ελληνες και γενικότερα οι κάτοικοι των χωρών - μελών της ΕΕ, οι οποίοι είχαν το Μάη του 2003 εισόδημα μικρότερο από 403,9 ευρώ το μήνα (νοικοκυριά ενός ατόμου) ή 847,2 ευρώ (τετραμελής οικογένεια), ζούσαν κάτω από το επίσημο όριο φτώχειας. Οσον αφορά στη χώρα μας, μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά (εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων, αγροτών, αυτοαπασχολουμένων), που ζουν κάτω από το επίσημο όριο φτώχειας.

Δεύτερον, για τα έτη 2000, 2001 και 2002 (τα στοιχεία είναι «προσωρινά») το 2001 το 19,6% του πληθυσμού (περίπου 2,2 εκατομμύρια Ελληνες) ζούσε κάτω από το επίσημο όριο φτώχειας, έναντι 21,4% που ήταν το 1995. Η ΕΣΥΕ υποστηρίζει πως η κατάσταση στην Ελλάδα βελτιώθηκε λόγω της αύξησης των πραγματικών εισοδημάτων και ότι το ποσοστό των φτωχών της χώρας έχει συγκλίνει με το μέσο όρο της ΕΕ. Εκτιμά, συγκεκριμένα, πως «στην περίοδο 1995-2002 περί τα 750.000 άτομα βελτίωσαν την οικονομική τους θέση και διέφυγαν τον κίνδυνο της οικονομικής επισφάλειας», αν και δε μας πληροφορεί τι έγινε στις άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ, για τις οποίες τα στοιχεία σταματούν στο έτος 1999!

Τρίτον, για την περίοδο 1995-1999, που υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία της Eurostat για όλες τις χώρες - μέλη της ΕΕ και την ΕΕ των «15» συνολικά, προκύπτει ότι «ο κίνδυνος» να βιώσουν τις συνέπειες της φτώχειας είναι υψηλότερος στους ηλικιωμένους απ' ό,τι για τα παιδιά. Από τους αναλυτικούς πίνακες, προκύπτει ότι «ο κίνδυνος οικονομικής επισφάλειας είναι σημαντικά υψηλότερος για τους ανέργους και τους συνταξιούχους και χαμηλότερος για τους μισθωτούς» και σε σχέση με το μέσο όρο της ΕΕ η κατάσταση στην Ελλάδα είναι πολύ χειρότερη.