Δεκάδες εργάτες και εργάτριες των «Κλωστηρίων Πρεβέζης» προστέθηκαν στις ουρές των ανέργων του Νομού Πρέβεζας τον τελευταίο χρόνο, ύστερα από μαζικές απολύσεις που έκανε ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου. Ενώ οι εναπομείναντες εργάζονται σε σκληρές συνθήκες εντατικοποίησης υπό την απειλή της ανεργίας.

Αλλά και σε άλλα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας οι ιδιοκτήτες εκβίαζαν τους εργάτες να δεχτούν μαζικές απολύσεις απειλώντας με κλείσιμο των εργοστασίων. Στην περίπτωση των «Κλωστηρίων Πρεβέζης» ο ιδιοκτήτης πρόβαλε εκβιαστικά τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης (ΤΣΑ) επιδιώκοντας να ανατρέψει τα ελάχιστα εργασιακά κεκτημένα που υπαγορεύει η κλαδική σύμβαση των εργαζομένων.

Από το 1996 εφαρμόζει πρόγραμμα μείωσης του προσωπικού του εργοστασίου και μέχρι τις αρχές του 2003 το μείωσε, περίπου, κατά 40%. Στις 19 του Γενάρη 2003 ανακοίνωσε ότι θέτει το προσωπικό του εργοστασίου σε διαθεσιμότητα, επιχειρώντας να εφαρμόσει τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης για να μπει σε Πρόγραμμα Ολοκληρωμένης Παρέμβασης. Από τις 26 του Μάρτη μέχρι σήμερα το εργοστάσιο ξαναλειτουργεί με λιγότερους από 200 εργάτες. Τον τελευταίο χρόνο απολύθηκαν γύρω στους 80 εργάτες.

Κι όμως, όλο αυτό το διάστημα η πλειοψηφία στο ΔΣ (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ) του Σωματείου Εργαζομένων στα «Κλωστήρια» και στο Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας ακολουθούσαν πολιτική «κατευνασμού» απέναντι στον εργοδότη. Το χειρότερο, οι παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ «στα μουλωχτά» προσπαθούσαν να «πείσουν» έναν έναν τους εργάτες να υπογράψουν ότι δέχονται να εργάζονται με το ΤΣΑ. Ενώ «έβαλαν πλάτη» να ξεμπερδέψει ο εργοδότης με τα εκατομμύρια που χρωστούσε στην Εφορία... Ακόμα, οι πλειοψηφίες του Σωματείου, του ΕΚ Πρέβεζας και της ΓΣΕΕ κινητοποιήθηκαν για να μπει ο Αργυρός στη δεύτερη φάση του Αναπτυξιακού Προγράμματος. Ο πρόεδρος μάλιστα του ΕΚ Πρέβεζας, Καζαντζίδης, ζητούσε να φύγουν από το εργοστάσιο οι εργάτες που είναι κοντά στη σύνταξη, μια και ο Αργυρός θέλει λιγότερο προσωπικό! Στο πλευρό του Αργυρού στάθηκαν, επίσης, ο Β. Ιωάννου, νομάρχης Πρέβεζας, και ο Μ. Κλάπας, δήμαρχος Πρέβεζας, οι οποίοι στηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ.

Αποφασιστική για το συμφέρον των εργατών, ωστόσο, στάθηκε η παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, τόσο στο Σωματείο όσο και στο Εργατικό Κέντρο. Κατάφεραν να περάσει απόφαση του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας και του Σωματείου που απορρίπτει την εφαρμογή των ΤΣΑ. Πάλεψαν να γίνει το θέμα των «Κλωστηρίων» υπόθεση του πρεβεζιάνικου λαού. Ενώ η δημοτική και νομαρχιακή κίνηση που στηρίζονται από το ΚΚΕ έκαναν παρεμβάσεις στα αντίστοιχα όργανα της ΤΑ και ζήτησαν να συγκροτηθεί Επιτροπή Αγώνα, κάτι που αρνήθηκαν κατηγορηματικά οι πλειοψηφίες ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ αρχικά. Βεβαίως, κάτω από τη λαϊκή αγανάκτηση και την οξύτητα του προβλήματος, αναγκάστηκαν, τελικά, να αποδεχτούν το αίτημα των ταξικών δυνάμεων για οργάνωση κινητοποιήσεων.

Οπως εξηγεί στο «Ρ» ο Κ. Λάμπρου, συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ, «για να υλοποιηθεί η αντιλαϊκή πολιτική χρειάζεται κάποιοι να βάλουν πλάτη και αυτοί είναι οι ξεπουλημένες, συμβιβασμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, γιατί χωρίς τη δική τους συναίνεση δε θα περνούσαν τέτοια μέτρα. Οι εργάτες και οι εργάτριες των "Κλωστηρίων", για να μην έχουν την ίδια τύχη με τις εργάτριες της "ΣΙΣΣΕΡ" και άλλων εργοστασίων, πρέπει να αντισταθούν με το δικό τους αγώνα στα σχέδια των βιομηχάνων και της ΕΕ. Να αγωνιστούν για να αλλάξουν οι συσχετισμοί στη ΓΣΕΕ, να φτιάξουν ταξικά και αγωνιστικά σωματεία ώστε από καλύτερες θέσεις να παλέψουν για τα δικαιώματά τους. Να φτιάξουν το δικό τους μέτωπο ενάντια στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης-βιομηχάνων-ΕΕ. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος».

Ο Δ. Θεοδώρου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργών, θα επισημάνει: «Οι εξελίξεις στο εργοστάσιο "ΚΛΩΣΤΗΡΙΑ ΠΡΕΒΕΖΗΣ" έρχονται ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής στήριξης των συμφερόντων του κεφαλαίου. Αυτές τις πολιτικές αξιοποίησε και αξιοποιεί ο μεγαλοβιομήχανος Αργυρός για να κάνει τις αναδιαρθρώσεις στο εργοστάσιο με στόχο να ανταποκριθεί στον ανταγωνισμό και να αυξήσει τα κέρδη του.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από τη στάση των συνδικαλιστών ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ-ΝΔ στο συνδικαλιστικό κίνημα. Να απεγκλωβιστούν και να στηρίξουν τις ταξικές δυνάμεις που αντιπαλεύουν το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ, τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο».