Ετη βίαιου ξεκληρίσματος έρχονται για τους μικρομεσαίους αγρότες, ως αποτέλεσμα των καπιταλιστικών διαρθρωτικών αλλαγών στον αγροτικό τομέα και της έντασης της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων, που την εφαρμόζουν ή θα την εφαρμόσουν το επόμενα χρόνια με ορατό χρονικό ορίζοντα το 2013. Στον αντίποδα, μετά και την πρόσφατη ψήφιση της αναθεώρησης της ΚΑΠ, επιβεβαιώνεται, για άλλη μια φορά, ο ευρω - σχεδιασμός λίγων μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών, που θα λαμβάνουν επιδοτήσεις ανά εκμετάλλευση.

Αυτό δεν είναι μόνο δική μας διαπίστωση. Το ομολογούν και σχετικά κυβερνητικά έγγραφα ή μελέτες πανεπιστημιακών. Οπως για παράδειγμα, ένα έγγραφο εργασίας, που κατέθεσε προς συζήτηση στην ΕΕ η Ελληνική Προεδρία με θέμα: «Απασχόληση και αγροτικός χώρος». Η εργασία αυτή έγινε σύμφωνα με πληροφορίες από πανεπιστημιακό, αλλά το υπουργείο Γεωργίας έδωσε προχτές στη δημοσιότητα, μόνο μια σύνοψή της. Ομως, ακόμα και αυτή η περίληψη που δημοσιοποιείται μετά την ψήφιση της νέας χειρότερης ΚΑΠ, με «πρωτεργάτη» και «υποστηρικτή» την Ελληνική Προεδρία και βασικά τους Σημίτη - Δρυ, δίνει μια γεύση για το τι συμβαίνει και τι θα συμβεί. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως από τη σύνοψη φαίνεται πως δεν υπάρχουν στο κείμενο εργασίας στοιχεία για την απασχόληση στη γεωργία για την Ελλάδα, αλλά σε επίπεδο ΕΕ.

Πιο ειδικά στο «κεφάλαιο 3» που φέρει τον τίτλο «τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά απασχόλησης στη γεωργία» η πρώτη παράγραφος έχει ως εξής: «Στο επίπεδο της αγροτικής εκμετάλλευσης, ο γεωργικός τομέας υπόκειται σε μια συνεχή διαδικασία διαρθρωτικής προσαρμογής. Η εργασία αποχωρεί από τον τομέα και οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις αυξάνουν το μέγεθός τους. Ενα μεγάλο και αυξανόμενο μέρος της γεωργικής παραγωγής παράγεται από έναν σχετικά μικρό αριθμό μεγάλων γεωργικών επιχειρήσεων». Στη συνέχεια λίγο πιο κάτω αναφέρεται: «Ο αριθμός των απασχολουμένων στη γεωργία της ΕΕ (τόσο αυτών που έχουν τη γεωργία ως κύρια απασχόληση όσο και των συμπληρωματικά απασχολουμένων) δυστυχώς μειώνεται. Στην τετραετία 1997 - 2000 μειώθηκαν κατά 9% αυτοί που έχουν τη γεωργία ως κύρια απασχόληση».

Αλλο ένα χωρίο το ίδιου κεφαλαίου είναι κι αυτό: «Η τεχνολογική επανάσταση αλλάζει ριζικά τη σύνθεση και το βαθμό συμμετοχής των παραγωγικών συντελεστών στη γεωργία, προκαλώντας επιπτώσεις στον αγροτικό χώρο. Η ανθρώπινη απασχόληση μειώνεται συνεχώς και αντικαθίσταται από μηχανές. Αυτή η διαρθρωτική αλλαγή οδηγεί σε μείωση του κόστους παραγωγής και αύξηση των παραγόμενων ποσοτήτων, ενώ ευνοεί, όπως είναι αναμενόμενο, τις μεγάλες γεωργικές εκμεταλλεύσεις, που είναι σε θέση να αξιοποιήσουν σύγχρονο και δαπανηρό εξοπλισμό σε αντικατάσταση μισθωτής εργασίας. Με την προώθηση της απελευθέρωσης του διεθνούς εμπορίου γεωργικών προϊόντων στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ, αναμένεται να ενταθούν τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας, πολλών προϊόντων και περιοχών της ΕΕ και ιδιαίτερα τα προβλήματα των μικρών γεωργικών εκμεταλλεύσεων». Και στην αμέσως επόμενη παράγραφο, το πρώτο πράγμα που τονίζεται είναι κάτι το αυτονόητο, αλλά άξιο αναφοράς: «Οι οικογενειακές γεωργικές εκμεταλλεύσεις, δηλαδή οι στηριζόμενες στην αξιοποίηση της οικογενειακής εργασίας, δεν έχουν κατά κανόνα, τη δυνατότητα να ανταγωνιστούν τις μεγάλες επιχειρηματικές μονάδες στα ίδια προϊόντα και στις ίδιες αγορές».