Με τις κυβερνητικές υποσχέσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας, ξεκίνησε την τοποθέτησή του ο εισηγητής της Επερώτησης Δ. Τσιόγκας. Τόνισε ότι, παρά τα όσα λέγονται, η ζωή διαψεύδει την κυβέρνηση, γιατί, όπως είπε, «το σύστημα που εσείς υπηρετείτε δεν μπορεί να απαλλαγεί από την ανεργία γιατί το ίδιο την αναπαράγει. Οι καπιταλιστές κυνηγώντας όλο και μεγαλύτερα κέρδη αυξάνουν την παραγωγικότητα, μεγαλώνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων για να επικρατήσουν στην αγορά, τσεπώνοντας καθημερινά μεγαλύτερα κέρδη από τον κλεμμένο ιδρώτα των εργαζομένων».

Ο βουλευτής ξεκαθάρισε ότι η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι δεν είναι ούτε πρόσκαιρη ούτε αποσπασματική, αφού «γενικεύτηκε ιδιαίτερα μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που δίνει ελευθερία στους καπιταλιστές για ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, υπηρεσιών, εμπορευμάτων και εργατικού δυναμικού και την οποία ψήφισαν στη Βουλή και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και ο ΣΥΝ».

Η κυβέρνηση, είπε, φροντίζει να ψηφίζει νόμους για την ενίσχυση του κεφαλαίου και επιδοτεί τους βιομήχανους με ζεστό χρήμα για να επενδύσουν σε γειτονικές χώρες, κλείνοντας εδώ τις επιχειρήσεις τους ή μειώνοντας το προσωπικό, στο όνομα της διείσδυσης στα Βαλκάνια. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι σήμερα οι εργαζόμενοι να ζουν το ομαδικό κλείσιμο επιχειρήσεων, τη μετανάστευση σε τρίτες χώρες και τις ομαδικές απολύσεις, ενώ η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη, ακριβώς γιατί πολλοί άνεργοι δεν απογράφονται στον ΟΑΕΔ, είτε γιατί δεν επιδοτούνται, είτε γιατί είναι μακροχρόνια άνεργοι, είτε γιατί στον ΟΑΕΔ δεν είδαν καμία προκοπή.

Αναφερόμενος ο Δ. Τσιόγκας στους κομπασμούς του πρωθυπουργού στην προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή, ότι, δήθεν, δε θα επιτρέψει τις απολύσεις, τόνισε ότι αυτά λέγονται, όταν κάθε μέρα έχουμε εκατοντάδες απολύσεις στη χώρα μας. Είπε, συνέχισε, ο Κ. Σημίτης ότι μειώθηκε η ανεργία, όταν κάθε μέρα έχουμε λουκέτα επιχειρήσεων. Είπε ότι δε θα μειωθεί το εργατικό κόστος, όταν ένας στους τέσσερις εργαζόμενους είναι ανασφάλιστος. Οταν εφαρμόζονται τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης που καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Σαν να μην έφτανε αυτό, συνέχισε ο εισηγητής, η κυβέρνηση νομιμοποίησε και τα δουλεμπορικά γραφεία ευρέσεως εργασίας και καθιέρωσε την ενοικίαση των εργαζομένων, ενώ με τα διάφορα προγράμματα δίνει στους εργαζόμενους τζάμπα εργάτες και υπάλληλους, αφού αυτοί αμείβονται από τον ΟΑΕΔ, δηλαδή από τις κρατήσεις των εργαζομένων.

Οσο για την προστασία των ανέργων, είπε ο Δ. Τσιόγκας, αυτή είναι ανύπαρκτη και γιατί το επίδομα ανεργίας είναι μόνον 11,32 ευρώ την ημέρα, αλλά και γιατί, στην καλύτερη περίπτωση, φθάνει τον ένα χρόνο διάρκεια, ενώ υπάρχουν πάρα πολλοί άνεργοι που παίρνουν ταμείο ανεργίας έναν, δύο ή έξι μήνες και οι νέοι άνεργοι δε δικαιούνται κανένα επίδομα ανεργίας. Αλήθεια, αναρωτήθηκε, πού πήγαν τα δισεκατομμύρια που δώσατε από τον ΟΑΕΔ στους εργοδότες ως επιδότηση για προσλήψεις ανέργων;

Καταλήγοντας τόνισε: «Η ανεργία είναι προϊόν του συστήματος και των πολιτικών που το διαχειρίζονται. Η ανεργία χρησιμοποιείται από τους βιομήχανους και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους ως μέσο πίεσης για την αφαίρεση κατακτήσεων, για την ένταση της εκμετάλλευσης, τη χειροτέρευση των αμοιβών και των συνθηκών εργασίας, τη χειραγώγηση των συνειδήσεων, την αναχαίτιση των αγώνων. Το κυνήγι του κέρδους και οι πολιτικές που στηρίζουν το κεφάλαιο σπρώχνουν στο κλείσιμο και στη μετανάστευση των επιχειρήσεων στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα τη γενίκευση των απολύσεων».