Ενάμιση χρόνο μετά την ολοκληρωτική καταστροφή από τον παγετό στις καλλιέργειές τους περίπου 2.000 αγροτικές οικογένειες της περιοχής, που έχουν μείνει χωρίς αγροτικό εισόδημα, δεν πήραν ακόμη τις αποζημιώσεις
Από τις πλήρεις καταστροφές των αμπελώνων |
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι η πλειοψηφία των παγετόπληκτων δεν πήραν ακόμα ούτε την αποζημίωση που δικαιούνται για τις ολοκληρωτικές καταστροφές στις καλλιέργειές τους, με αποτέλεσμα 1.200, περίπου, αγροτικές οικογένειες της επαρχίας - οι 1.000 και πλέον από τον Τύρναβο και τον Αμπελώνα και οι υπόλοιπες από τα χωριά Πλατανούλια, Δένδρα, Φαλάνη, Γιάννουλη, Αργυροπούλι, Δελέρια, Βρυότοπος - να βρίσκονται σε τραγική οικονομική κατάσταση και να δυσκολεύονται ν' ανταποκριθούν ακόμα και στις στοιχειώδεις ανάγκες της ζωής, όπως είναι το φαΐ και το ντύσιμο.
Η υπόθεση των αποζημιώσεων στους παγετόπληκτους του Τυρνάβου είναι η πλέον χαρακτηριστική για να πειστούν οι πάντες ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ:
Μια αναδρομή στο πώς εξελίχθηκε αυτή η υπόθεση, για του λόγου το αληθές:
Το Φλεβάρη του 2002, δυο μήνες μετά τον καταστροφικό παγετό, οι παγετόπληκτοι του Τυρνάβου πήραν μαζικά και δυναμικά μέρος στις πολυήμερες κινητοποιήσεις των Θεσσαλών αγροτών, που κορυφώθηκαν με τον αποκλεισμό της Εθνικής Οδού, στα Τέμπη, απαιτώντας έγκαιρες και δίκαιες αποζημιώσεις.
Για να κατευνάσει τις αγωνιστικές αντιδράσεις τους, η κυβέρνηση προχώρησε στη γνωστή μέθοδο των υποσχέσεων και του καλοπιάσματος. Προς τούτο έστειλε στα Τέμπη και στον Τύρναβο τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, Κ. Λαλιώτη και τους υφυπουργούς Γεωργίας Β. Αργύρη και Φ. Χατζημιχάλη, οι οποίοι - έχοντας και την «αβάντα» γνωστών αγροτοσυνδικαλιστών της ΝΔ, όπως οι Θ. Νασίκας και Θ. Κοκκινούλης, καθώς και μερικών τοπικών ΜΜΕ - κατάφεραν να «περάσουν» σε αρκετούς από τους αγρότες του Τυρνάβου την άποψη ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τη λύση των προβλημάτων, που προκάλεσε ο παγετός και είναι πρόθυμη να δώσει τις αποζημιώσεις που ζητούν οι πληγέντες.
Η πρώτη ένδειξη ότι οι κυβερνώντες δε θα τηρούσαν κι αυτή τη φορά τις υποσχέσεις τους ήταν η καθυστέρηση που παρουσιάστηκε στην εκτίμηση των ζημιών, τ' αποτελέσματα της οποίας βγήκαν το Νοέμβρη του 2002, με την παρέλευση, δηλαδή, 10 μηνών από τον παγετό και την καταστροφή. Οι πρώτες αποζημιώσεις δόθηκαν το Δεκέμβρη του 2002 - μετά από νέες κινητοποιήσεις των παγετόπληκτων, που έφτασαν, με τα τρακτέρ τους, μέχρι την είσοδο του ΝΑΤΟικού στρατηγείου - αλλά αφορούσαν μόνο στο 1/3, περίπου, των δικαιούχων, καθώς στις αιτήσεις των υπολοίπων βρέθηκαν «λάθη» και τους ζητήθηκε να τις υποβάλουν εκ νέου. Οι νέες αιτήσεις έγιναν τον περασμένο Δεκέμβρη, το Γενάρη του 2003 εγκρίθηκαν όλες, αλλά πέρασαν από τότε άλλοι 5 μήνες κι ακόμα λεφτά δεν είδαν οι παγετόπληκτοι.
Βεβαίως, οι υποσχέσεις κυβερνητικών και άλλων παραγόντων συνεχίζονται - ο Λαρισαίος υφυπουργός Γεωργίας, Φ. Χατζημιχάλης, δεν κουράζεται να λέει ψέματα, επαναλαμβάνοντας συνεχώς ότι «η εξυπηρέτηση των παγετόπληκτων του Τυρνάβου αποτελεί προτεραιότητα του υπουργείου Γεωργίας και της κυβέρνησης» - πλην, όμως, οι Τυρναβίτες αγρότες εξακολουθούν να ζουν με άδειες τσέπες. Η τελευταία υπόσχεση του προέδρου του παραρτήματος Θεσσαλίας του ΕΛΓΑ, κ. Κλιάφα, είναι ότι οι αποζημιώσεις θα δοθούν σε τέσσερις μήνες!
Την τραγική κατάσταση που βιώνουν σήμερα εκατοντάδες αγροτικές οικογένειες στον Τύρναβο περιγράφουν στο «Ρ», αγρότες της περιοχής.
Ο Τ. Παπανικολάου, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Αμπελώνα, λέει: «Ζούμε μέσα στην απόγνωση και στην απελπισία. Χωρίς λεφτά στην τσέπη μας, χωρίς να περιμένουμε εισόδημα, με τελειωμένα όσα είχαμε μαζέψει φασούλι το φασούλι με τη δουλιά μας όλα τα χρόνια και χρεωμένοι μέχρι το λαιμό, προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε το καθημερινό ψωμί για την οικογένεια. Τα φροντιστήρια των παιδιών μας είναι απλήρωτα κι η Αγροτική Τράπεζα μας στέλνει ειδοποιητήρια ότι έληξε η προθεσμία καταβολής των δανείων μας, ζητώντας μας να πληρώσουμε».
Και ο Γ. Σακοράφας, μέλος του ΔΣ της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, επισημαίνει: «Οι κυβερνώντες είδαν την καταστροφή που πάθαμε από τον παγετό σαν μια ευκαιρία να μας ξεκάνουν. Μας κοροϊδεύουν φανερά - ευθύνες έχουν κι εκείνοι που "έπεισαν" τους αγρότες να πιστέψουν τους ψεύτες και να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις - και μας καταδικάζουν στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Η απάντησή μας δεν μπορεί παρά να έρθει μέσα από τον αγώνα μας. Και θα 'ρθει η ώρα που θα την "πληρώσουν" όλοι τους. Οι σημερινοί διαχειριστές της αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και μαζί μ' αυτούς όσοι συμφωνούν με την πολιτική που μας ξεκληρίζει, αλλά κάνουν πως διαφωνούν για να ξεγελάσουν τους αγρότες και να κλέψουν την ψήφο τους. Δε θα χαθούμε χωρίς ν' αντισταθούμε. Κι έχει ο καιρός γυρίσματα...».