Τι έπαιξε εδώ ο μαύρος και κέρδισε. Ενας εύκολος συνδυασμός για σχετικά προχωρημένους σκακιστές.
Λευκά: Ρη1, Βγ2, Πα1, Πζ1, Ιγ3, Ιζ2, Αδ2, Αε2 -- Στρ. α2, β2, γ4, δ5, η2, θ2 (14)
Μαύρα: Ρη8, Βθ4, Πα8, Πζ8, Ιγ5, Ιζ5, Αδ7, Αδ4 -- Στρ. α5, β7, γ7, δ6, η6, θ7 (14)
Λευκά: Ργ4, Πε2, Ιθ6, Ιθ7, Αγ2, Αη5 (6)
Μαύρα: Ρθ5, Πθ1, Αθ2 -- Στρ. η3 (4)
Σύνθεση του Β. Sommer (1936) με τα λευκά να κάνουν ματ σε (3) τρεις κινήσεις.
Λευκά: Ρη6, Βη3, Ιε7, Ιζ4 -- Στρ. δ3 (5)
Μαύρα: Ρδ4, Βα2, Ια1, Ιβ8 -- Στρ. γ3, γ5, ε6 (7)
Σειρά να παίξουν έχουν τα άσπρα κομμάτια και αιχμαλωτίζουν τον μαύρο Ρουά σε (2) δύο κινήσεις.
1. Ρη7 Ιβ3 ή γ4 2. Ιε6+ ματ.
Αν 1... Ιγ2 ή Στρ. γ2 2. Ιε2+ ματ.
Αν 1... Ββ3 ή Ρε5 2. Ιε2+ ματ.
Αν 1... Ιβ~ 2. Ιγ6+ ματ.
Τέλος στο 1... ε5 2. Ιζ5+ ματ!
Το «4» του Σαμουήλ Λόιντ από το 1867!
1. Ρε8! (κίνηση αναμονής) 1... Ρζ5 2. Ρζ7 Ρε4 3. Ρε7! (Τώρα παρατηρούμε ότι έχουμε την αρχική θέση του διαγράμματος, αλλά είναι σειρά του μαύρου να παίξει!) 3... Ρδ5 4. Βζ3+ ματ. Αν 3... Ρζ5 4. Βδ3+ ματ!