Η ύπαρξη «επιχειρηματικών συμφερόντων, που θέλουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση», όπως κατήγγειλε προχτές ο Κ. Σημίτης, ώστε να ικανοποιήσουν ακόμη περισσότερο τα συμφέροντά τους, με την ανάδειξη μιας κυβέρνησης της ΝΔ, δεν είναι πρωτοφανές, ούτε καν περίεργο φαινόμενο. Πάντα έτσι ήταν και έτσι θα συνεχίσει να είναι στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία μας, σχετικά με τα κόμματα που εκπροσωπούν τα συμφέροντα της ολιγαρχίας. Μπορεί, τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ, να εξυπηρετούν πρωτίστως, με τις ευρισκόμενες στην ίδια κατεύθυνση πολιτικές τους, τα συνολικά και μακροπρόθεσμα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, αλλά οι ανταγωνιζόμενοι μεταξύ τους κεφαλαιοκράτες και επιχειρηματικοί όμιλοι δε μένουν όλοι και εξίσου ικανοποιημένοι. Αλλωστε, κάθε άλλο παρά λείπουν οι ιδιαίτεροι δεσμοί και σχέσεις των περισσοτέρων τους - αν όχι όλων - με τη μια ή την άλλη ηγεσία του δικομματισμού.