«Αμηχανία, διγλωσσία και έλλειψη πολιτικής χαρακτηρίζουν τη στάση της κυβέρνησης στο μείζον θέμα του πολέμου των ΗΠΑ εναντίον του Ιράκ», η εκτίμηση αυτή ανήκει στον Συνασπισμό και διατυπώθηκε στις 12 Φλεβάρη. Στις 27 του ίδιου μήνα ο πρόεδρος του Συνασπισμού Ν. Κωνσταντόπουλος δήλωνε στη Βουλή: «Η ελληνική κυβέρνηση παρέχει όποιες διευκολύνσεις της έχουν ζητηθεί ή δεν της έχουν ζητηθεί και θεωρούνται αυτονόητες. Αναφέρομαι, όπως αντιλαμβάνεστε στη βάση της Σούδας, στον ελληνικό εναέριο χώρο, στη φρεγάτα που περιπλέει στον Περσικό Κόλπο». Αλλά μέχρι σήμερα ο ΣΥΝ αποφεύγει να διατυπώσει ξεκάθαρα το αίτημα: Απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο. Αίτημα που πρακτικά ισοδυναμεί με πολύ συγκεκριμένες ενέργειες: Κλείσιμο της βάσης της Σούδας και επιστροφή του ελληνικού πλοίου από τον περσικό κόλπο.

Καμία αντίφαση, ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε στις τοποθετήσεις του ΣΥΝ σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Σε ό,τι αφορά στο έτερο ιμπεριαλιστικό κέντρο και τις δυνάμεις που για συγκυριακούς λόγους, για λόγους σκοπιμότητας αντιτάσσονται σ' αυτόν τον πόλεμο, αν και συνήργησαν σε προηγούμενους εξίσου αιματηρούς και άδικους, ο ΣΥΝ υπήρξε απολύτως ξεκάθαρος. Επέμενε να προβάλλει στο κίνημα την αυταπάτη ότι «η ΕΕ αν προχωρήσει στην πολιτική της ενοποίηση μπορεί να μετεξελιχθεί σ' ένα νέο πόλο στα πλαίσια του σύγχρονου κόσμου που θα αλλάξει τις ισορροπίες»! Επέμενε να χαρακτηρίζει την ΕΕ «το πρώτο θύμα αυτού του πολέμου»! Τη γαλλογερμανική ταχτική για τα ιδιαίτερα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα την εξισώνει με «μεγάλη ελπίδα» και να ωθεί την Ελλάδα να «ταχθεί με σαφήνεια υπέρ των απόψεων της Γαλλίας και της Γερμανίας», συν τοις άλλοις γιατί «οι ΗΠΑ έχουν άλλες προτεραιότητες στην περιοχή και άλλους θεωρούν αναγκαίους και στρατηγικά απαραίτητους συμμάχους»!

Στις 27/2 ο Ν. Κωνσταντόπουλος ζητούσε από την ΕΕ να πάρει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που να αποτρέπουν οριστικά τον πόλεμο ως μέσο λύσης των προβλημάτων, να αρνηθεί κάθε συμμετοχή, τη χρήση στρατιωτικών βάσεων και διευκολύνσεων. Σήμερα δε δηλώνει τίποτα για το γεγονός ότι η ΕΕ όχι μόνο δεν έκανε το παραμικρό σ' αυτή την κατεύθυνση, αλλά διευκολύνει τα μέγιστα τις ΗΠΑ. Για παράδειγμα η Γερμανία προσφέρει αεροπορικές βάσεις και εναέριο χώρο, η Γαλλία επίσης τον εναέριο χώρο της, το Βέλγιο πολιτικά λιμάνια, κτιριακές εγκαταστάσεις και εναέριο χώρο κ.ο.κ..

Πολύ πρόσφατα, στις 18/3, ο Ν. Κωνσταντόπουλος καλούσε εκ νέου την ελληνική κυβέρνηση «να αφήσει τη μεσοβέζικη στάση» και την ΕΕ «να τοποθετηθεί»! Ενώ στις 20 Μάρτη ο Συνασπισμός εκτίμησε πως η Ελληνική Προεδρία με την ατολμία της επέτεινε την αφωνία και την απουσία της ΕΕ από τις δραματικές εξελίξεις. Το ερώτημα εύλογο: Γιατί ο ΣΥΝ επιμένει να μιλά για «απουσία» της ΕΕ από τα δρώμενα, όταν αποδεδειγμένα ακόμα και όσα κράτη - μέλη της αντιτίθενται φραστικά στον πόλεμο, κάνουν αισθητή την παρουσία τους και μάλιστα κατά τρόπον ιδιαίτερα χρήσιμο στις ΗΠΑ για τη διεξαγωγή του; Γιατί δεν αποκαλύπτει στον ελληνικό λαό την πραγματικότητα;