Η κατάληξη της χτεσινής συνάντησης του πρωθυπουργού με τον Κ. Στεφανόπουλο, καθώς και της σύσκεψης που ακολούθησε με πλειάδα υπουργών (Χριστοδουλάκης, Παπαντωνίου, Σκανδαλίδης, Τσοχατζόπουλος, Χρυσοχοΐδης κ.ά.) ήταν ένα θλιβερό διάγγελμα υποκρισίας, όπου ο Κ. Σημίτης κινήθηκε σε δύο επίπεδα.

Θέλησε, πρώτον, να εμφανίσει την Ελληνική Προεδρία της ΕΕ, που συνεθλίβη στις μυλόπετρες των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, σαν Πόντιο Πιλάτο και, δεύτερον (και κυριότερο), να στραφεί στο εσωτερικό της χώρας, όπου ψευδόμενος ασύστολα ισχυρίστηκε ότι η Ελλάδα «δεν εμπλέκεται» (!) στον πόλεμο, την ίδια ώρα που ξεκαθάρισε ότι θα τηρήσει κατά γράμμα όλες τις συμφωνίες με τις ΗΠΑ, που καθιστούν το ελληνικό έδαφος προγεφύρωμα του πολέμου!

«Εκφράζω τη λύπη μου - ξεκίνησε τις δηλώσεις ο πρωθυπουργός - για το ότι παρά τις επίπονες και συνεχείς προσπάθειες, οι οποίες καταβλήθηκαν από την Ελληνική Προεδρία, οι ελπίδες για να αποφευχθεί ο πόλεμος είναι πλέον μηδαμινές». Συνέχισε λέγοντας ότι «οφείλουμε όλοι να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας», «ο κρατικός μηχανισμός είναι σε εγρήγορση και μπορεί να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε ενδεχόμενο» και ότι «σπασμωδικές ενέργειες από πολίτες για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους δεν ωφελούν. Το αντίθετο».

Στη συνέχεια ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι «ο πόλεμος στο Ιράκ συνιστά μια μείζονα διεθνή κρίση. Η Ελλάδα - είπε - θα εξακολουθεί να υποστηρίζει την ανάγκη, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών να διαδραματίζει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Γιατί ο ΟΗΕ είναι εγγυητής της διεθνούς νομιμότητας σε μια παγκόσμια κοινωνία δικαίου».

Από το σημείο αυτό και πέρα ο Κ. Σημίτης επιδόθηκε σε ένα απίθανο ρεσιτάλ υποκρισίας, που στην ουσία αποτελεί ομολογία της συνενοχής της κυβέρνησής του στο έγκλημα: «Η Ελλάδα δε συμμετέχει και δεν πρόκειται να εμπλακεί στον πόλεμο» (!), υποστήριξε, για να καταθέσει αμέσως μετά τα πλήρη διαπιστευτήρια της δουλοφροσύνης προς τις ΗΠΑ: «Η Ελλάδα θα τηρήσει όποιες υποχρεώσεις έχει από συνθήκες και συμφωνίες, τις οποίες έχει υπογράψει», ξεκαθάρισε!

Στις προθέσεις του πρωθυπουργού, παράλληλα, ήταν να ανταποκριθεί στον ευρω-θεσμικό του ρόλο, προβαίνοντας σε ένα ανεπιτυχές λίφτινγκ της ΕΕ. «Η κρίση στο Ιράκ, παρά τη σημασία που έχει για την περιοχή και την παγκόσμια κοινότητα, δεν πρόκειται να επηρεάσει την ευρωπαϊκή πορεία». Συνεχίζοντας δε να υπηρετεί τη λογική του ...«καλού» ιμπεριαλισμού δήλωσε: «Υπογραμμίζω την ανάγκη οι ευρωπαϊκές χώρες να αποφασίσουν, επιτέλους, να εφαρμόσουν μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας, να είναι αποτελεσματικές στη διεθνή παρέμβασή τους».

Σε ό,τι αφορά στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ που ξεκινά αύριο, είπε ότι «το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ θα συνέλθει κανονικά την Πέμπτη στις Βρυξέλλες. Θα συζητήσουμε, βεβαίως, το θέμα του Ιράκ. Θα συζητήσουμε, όμως, και όλα τα άλλα θέματα, τα οποία έχουν προγραμματιστεί και απασχολούν την Ευρωπαϊκή Ενωση και τους πολίτες της: Την οικονομική ανάπτυξη, την απασχόληση, την κοινωνική συνοχή. Είναι καθήκον και επιλογή μας να συνεχίσουμε δημιουργικά, παρά τις δύσκολες και αντίξοες συνθήκες», κατέληξε...