ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ-ΠΙΟΝΓΚΓΙΑΝΓΚ.-

Εάν αληθεύουν οι πληροφορίες διεθνών πρακτορείων, τότε στους διαδρόμους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ψιθυρίζεται πως οι προειδοποιήσεις της Πιονγκγιάνγκ δεν είναι παρά «μεγάλα λόγια» με σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων ή οικονομικά οφέλη με αντάλλαγμα την αναστολή του πυρηνικού προγράμματος... Ωστόσο, η ΛΔ Κορέας, ούτε φαίνεται, ούτε είναι διατεθειμένη να παίξει το ρόλο του επόμενου θύματος των ευρύτερων ιμπεριαλιστικών σχεδίων της Ουάσιγκτον...

Οι απεσταλμένοι ξένων εφημερίδων, που βρίσκονται εδώ και μερικές μέρες στην Πιονγκγιάνγκ, μεταδίδουν μία ατμόσφαιρα γενικότερης επαγρύπνησης των αρχών, του λαού και του στρατού. «Οι σειρήνες συναγερμού χτυπούν νωρίς το πρωί στην Πιονγκγιάνγκ και σταματούν στις 19.00 το απόγευμα προτού η πόλη βυθιστεί στο σκοτάδι λόγω των διακοπών στην ηλεκτροδότηση (ένεκα ενεργειακών ελλείψεων...), μετέδιδε προχτές ο ανταποκριτής εφημερίδας της Αυστραλίας. Ο ίδιος συνέχιζε παραθέτοντας εικόνες απ' τις καθημερινές ασκήσεις ετοιμότητας των κατοίκων της Πιονγκγιάνγκ και τα μέτρα προφύλαξης που λαμβάνουν έως ότου μπουν σε χώρους ασφαλείας.

Ομως, «μεγάλη απόσταση» δεν υπάρχει μόνον ανάμεσα στους «διαδρόμους» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τους δρόμους της Πιονγκγιάνγκ...

Η κυβέρνηση του Τζ. Ου. Μπους ανεβάζει σταθερά το θερμόμετρο στην Κορεατική Χερσόνησο με τη γνωστή τακτική συγκεχυμένων μηνυμάτων που πότε είναι «κορωνίδες» υπέρ «διπλωματικής επίλυσης» του ζητήματος και πότε απειλές εξαπόλυσης «προληπτικής» επέμβασης... Ομως, η ιμπεριαλιστική πρακτική των ΗΠΑ έχει δείξει πως όταν στο Λευκό Οίκο χτυπούν τα γκονγκ της «διπλωματίας», σχεδόν πάντα επικρατούν τα τύμπανα του πολέμου....

Επί παραδείγματι, έως και προχτές, ο Τζ. Ου. Μπους συνέχιζε να κουνά το δάκτυλο κατά της ΛΔ Κορέας λέγοντας πως «εξετάζει όλα τα ενδεχόμενα στο τραπέζι» (δηλαδή και την εισβολή...). Πίεσε, παράλληλα, και το Πεκίνο να ασκήσει πιέσεις έναντι της Πιονγκγιάνγκ γιατί «έχουν κοινές ευθύνες για μια χερσόνησο ελεύθερη από πυρηνικά»...

Στα μέσα της βδομάδας, ο υπουργός Αμυνας Ντ. Ράμσφελντ προπαγάνδιζε πως η επαναλειτουργία (απ' την περασμένη Τετάρτη) βορειοκορεατικών πυρηνικών σταθμών έχει στόχο την παραγωγή «πυρηνικών όπλων είτε προς εξαγωγή, είτε προς ίδιον όφελος της Βόρειας Κορέας». Δαιμονοποίησε δε την κυβέρνηση του Κιμ Γιονγκ Β΄ αποκαλώντας την «τρομοκρατικό καθεστώς»... Νωρίτερα, όμως, ο Ράμσφελντ είχε εγκρίνει αίτημα για ενίσχυση των αμερικανικών ναυτικών και στρατιωτικών δυνάμεων σε βάσεις της Ιαπωνίας, της Κορέας και πέριξ της Κορεατικής Χερσονήσου!

Ενόψει των «ειδικών διπλωματικών κατασκευών» της Ουάσιγκτον προκειμένου να πετύχει τη σιωπή ή τη συναίνεση άλλων για πόλεμο κατά του Ιράκ, η Πιονγκγιάνγκ, όπως οφείλει, δεν καθησυχάζει. Γι' αυτό και την Πέμπτη, στέλεχος του βορειοκορεατικού υπουργείου Εξωτερικών επισήμανε μιλώντας στη βρετανική «Γκάρντιαν», πως η κατάσταση στην περιοχή είναι «σοβαρότερη και πιο επικίνδυνη απ' εκείνη του '93» (οπότε η κυβέρνηση Κλίντον σχεδίαζε επέμβαση...) και ότι η Ουάσιγκτον «δεν είναι η μόνη που έχει αποκλειστικό δικαίωμα προληπτικών επιθέσεων».

«Οι ΗΠΑ έχουν πει πως μετά το Ιράκ, εμείς είμαστε οι επόμενοι... Δε θα κάτσουμε λοιπόν να περιμένουμε», σημείωσε ο αξιωματούχος, επαναλαμβάνοντας πως η μόνη λύση για επίλυση του ζητήματος είναι οι άμεσες, διμερείς, συνομιλίες ΗΠΑ-ΛΔ Κορέας. Είχε άδικο;