Το 1996 ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων, τίμησε τα 100 χρόνια από τη γέννηση του «θεμελιωτή» της σύγχρονης ελληνικής μουσικής πραγματικότητας, Δημήτρη Μητρόπουλου, με συναυλία, έκδοση λευκώματος και ένα συμπόσιο με θέμα «Η τέχνη και η προσφορά του Δημήτρη Μητρόπουλου». Την περασμένη Δευτέρα ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Αθήνας αποχαιρέτησε το 2002 παρουσιάζοντας τον αφιερωματικό τόμο «Δημήτρης Μητρόπουλος». Ομιλητές ήταν η αντιδήμαρχος, πρόεδρος του Οργανισμού Ελλη Ευαγγελίδου, ο μαέστρος Νίκος Χριστοδούλου, η πιανίστα Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου, ο μουσικολόγος Απόστολος Κώστιος και ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και αφοσιωμένος λάτρης των Τεχνών, Θάνος Κωνσταντινίδης.

Η, πλούσια εικονογραφημένη με φωτογραφίες, έκδοση, περιλαμβάνει: Τα Πρακτικά του συμποσίου (26/11/1996), το οποίο προσέγγισε πολύπλευρα την προσωπικότητα του Μητρόπουλου -μαέστρος, συνθέτης, πιανίστας, επικεφαλής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Ωδείου Αθηνών και της ΚΟΑ, ιδρυτικό μέλος της Ενωσης Ελλήνων Μουσουργών - καθώς και τη γενικότερη κοινωνική προσφορά του. Αποσπάσματα (σε επανέκδοση) από το εορταστικό λεύκωμα του 1996. Τα προγράμματα (σε ανάτυπα) δύο συναυλιών του, η μία στις 6/12/ 1937 στο θέατρο «Ολύμπια», με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών και η άλλη το 1951 με τη Φιλαρμονική Συμφωνική Ορχήστρα της Ν. Υόρκης στο «Κάρνεγκι Χολ». Ενα cd με το έργο του Μητρόπουλου «Ελληνική σονάτα για πιάνο» από τη ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του 1996, με έξοχη ερμηνεύτρια του έργου την Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου.

Τέλος, ο τόμος συνοδεύεται με μια ξεχωριστή έκδοση - ανάτυπο του λευκώματος του 1996 - η οποία περιλαμβάνει την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία του Θάνου Κωνσταντινίδη στο συμπόσιο για τον Μητρόπουλο, με θέμα «Ο Δημήτρης Μητρόπουλος και τα βουνά». Η έκδοση αυτή εικονογραφείται με φωτογραφίες από το αρχείο του Θ. και Ε. Κωνσταντινίδη, οι οποίες απαθανατίζουν την αγάπη του Δ. Μητρόπουλου για τα βουνά, το ορειβατικό πάθος του και την απόλυτη σχέση αυτού του πάθους με τη μουσική. Χαρακτηριστική απόδειξη αυτού του πάθους και της σχέσης του με τη μουσική, είναι η παρακάτω «ομολογία» του κορυφαίου δημιουργού, την οποία, μαζί με πολλά άλλα ενδιαφέροντα γεγονότα από την ορειβατική δράση του Μητρόπουλου σε βουνά της Ελλάδας αλλά και άλλων χωρών διέσωσε ο Θ. Κωνσταντινίδης:

Ο Μητρόπουλος έλεγε ότι δύο είναι τα κύρια πράγματα στη ζωή του: «Η μουσική μου και η φιλοσοφία σαν πάρεργο. Και αυτά συνδυάζονται μεταξύ τους στο υψηλό συμβολισμό της ορειβασίας μου(...) Ανεβαίνω στα βουνά γιατί μ' αρέσει να νικώ τα πράγματα, να τα κατακτώ. Για μένα η κατάκτηση ενός βουνού είναι σαν την κατάκτηση μιας πολύ δύσκολης παρτιτούρας. Κι όταν βρίσκομαι στην κορυφή ενός βουνού, νιώθω ένα αίσθημα ζωής, αλλά συγχρόνως ένα αίσθημα θανάτου. Και σας λέω ότι θα πεθάνω πέφτοντας από ένα βουνό».

Και όπως τονίζει ο Θ. Κωνσταντινίδης «έτσι και έγινε. Ο Δημήτρης Μητρόπουλος πέθανε πέφτοντας από ένα βουνό. Στις 2 Νοεμβρίου 1960. Το βουνό από το οποίο έπεσε ήταν η "Τρίτη Συμφωνία" του αγαπημένου του Μάλερ. Και η κορυφή ήταν το pontium».