Τα «δόντια» της δείχνει ξανά η Κομισιόν, απαιτώντας από την Ελλάδα και όλα τα κράτη-μέλη νέες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις και επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων, όπου αυτές συντελούνται, στην κατεύθυνση συρρίκνωσης των δικαιωμάτων εκατομμυρίων εργαζομένων. Ειδικά για την Ελλάδα, στο σχέδιο έκθεσης που ενέκρινε και παρουσίασε την περασμένη Τρίτη η Κομισιόν για την αξιολόγηση των εθνικών συνταξιοδοτικών συστημάτων, τονίζει ότι πρέπει να ληφθούν «δρακόντεια μέτρα» για να σταθεροποιηθεί η αύξηση των δαπανών και να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα και η συνέχιση της υγιούς λειτουργίας των συνταξιοδοτικών συστημάτων.

Τονίζεται συγκεκριμένα ότι τα κράτη-μέλη θα πρέπει να εξασφαλίσουν ότι τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα ανταποκρίνονται στις «μεταβαλλόμενες κοινωνικές ανάγκες», όπως «το αυξανόμενο ποσοστό της μερικής απασχόλησης, των μη μισθωτών και των προσωρινά εργαζομένων».

Ο εκβιασμός παίρνει «σάρκα και οστά». Οι κυβερνήσεις καλούνται - αλλά το πρόβλημα το έχουν οι εργαζόμενοι - σε νέα αντεργατικά μέτρα, υπό την απειλή ότι η γήρανση «θα οδηγήσει αναμφισβήτητα σε αύξηση των πιέσεων των δαπανών, ιδίως στους τομείς των συντάξεων, της Υγείας και της μακροχρόνιας περίθαλψης». Το «φάρμακο» που προτείνει η Κομισιόν είναι φαρμάκι για τους εργαζόμενους. «Η χρηματοδοτική κρίση και οι δραστικές περικοπές στα μελλοντικά επίπεδα συντάξεων μπορούν να αποτραπούν», τονίζουν οι επίτροποι της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μεταξύ άλλων, «με την εφαρμογή προσεκτικών φορολογικών και δημοσιονομικών πολιτικών σήμερα, ώστε τα κράτη-μέλη να είναι καλύτερα προετοιμασμένα για να αντιμετωπίσουν τις μελλοντικές πιέσεις». Ουσιαστικά, διατάσσουν μεγαλύτερα φορολογικά βάρη, διαρκή και σκληρή λιτότητα, απόλυτη «ελαστικότητα» στις εργασιακές σχέσεις.