Δίωρες στάσεις εργασίας πραγματοποιούν σήμερα Πέμπτη και αύριο Παρασκευή οι εργαζόμενοι στα εργοτάξια της «Αττικής Οδού», απαιτώντας να παρθούν άμεσα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλιάς. Ειδικότερα, με απόφαση του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, σήμερα κάνουν στάση εργασίας από τις 11 το πρωί μέχρι τη 1 το μεσημέρι οι εργαζόμενοι στα εργοτάξια από την Παλλήνη έως το αεροδρόμιο. Αύριο, τις ίδιες ώρες, έχουν στάση εργασίας οι εργαζόμενοι στα εργοτάξια, από το τμήμα της Κηφισίας μέχρι τη γέφυρα της Μεταμόρφωσης.

Η «σταγόνα» που ξεχείλισε την οργή των εργαζομένων και ανέδειξε σε όλες του τις διαστάσεις το πρόβλημα των ελλιπών μέτρων προστασίας, ήταν η κατάρρευση της υπό κατασκευή γέφυρας στο Μαρκόπουλο, που είχε σαν αποτέλεσμα δυο εργάτες να χάσουν τη ζωή τους και άλλοι εννέα να τραυματιστούν.

Οπως σημειώνει, σε ανακοίνωσή του, το Συνδικάτο, ο κλάδος κατέχει τη θλιβερή πρωτιά σε εργατικά ατυχήματα κάθε χρόνο και φέτος μέχρι σήμερα 37 οικοδόμοι έχουν χάσει τη ζωή τους σε εργατικά δυστυχήματα, ενώ πολυάριθμα είναι τα βαριά ατυχήματα που είναι καταγραμμένα. «Ο χώρος της οικοδομής και των δημοσίων έργων έχει μετατραπεί σε μεσαιωνικό γκέτο τρόμου», επισημαίνει και υπογραμμίζει πως κύρια αιτία είναι το κυνήγι του κέρδους από τους εργοδότες, που αρνούνται κάθε μέτρο προστασίας της ζωής των εργαζομένων γιατί έχει κόστος. Επίσης, τονίζει πως την ασυδοσία των εργοδοτών τροφοδοτεί η κυβέρνηση με την πολιτική της και αναφέρει σαν παράδειγμα την ανυπαρξία των Επιθεωρήσεων Εργασίας, αλλά και των μεικτών επιτροπών ελέγχου.

Το πλαίσιο αιτημάτων των εργαζομένων είναι: Ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχου στους χώρους δουλιάς, ποινικές και οικονομικές κυρώσεις στους εργοδότες που δεν τηρούν τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, ουσιαστικές αρμοδιότητες στις μεικτές επιτροπές ελέγχου και τα συνδικάτα, σταμάτημα των εργασιών όπου δεν τηρούνται τα μέτρα και μέχρι να υλοποιηθούν, επάνδρωση των Επιθεωρήσεων Εργασίας και των ΚΕΠΕΚ, κ.ά.

«Η υπόθεση της υπεράσπισης της ζωής μας, των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων μας, είναι δική μας υπόθεση», επισημαίνει και καταλήγει πως, για να σταματήσει ο καθημερινός κίνδυνος, ένας δρόμος υπάρχει, αυτός του συλλογικού αγώνα.