Μεθοδεύσεις του δικομματισμού | ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ - ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2002

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ - ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2002

Μεθοδεύσεις του δικομματισμού

Δεν είναι μόνον ότι δε μιλάνε για την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής, που εφαρμόζουν και στηρίζουν, αντίστοιχα, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μαζί με τους κεντροαριστερούς και κεντροδεξιούς συνεταίρους τους, για να κρύψουν τις ευθύνες τους. Επειδή φοβούνται ότι η λαϊκή αγανάκτηση, έτσι ή αλλιώς, μπορεί να εκφραστεί με ψήφο στους υποψήφιους των αγωνιστικών συσπειρώσεων που στηρίζει το ΚΚΕ στους δήμους και τις νομαρχίες, μαζί και με το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση, τη ΔΠΕ κλπ., ΠΑΣΟΚ και ΝΔ προσπαθούν να παίξουν και το χαρτί των διπλών υποψηφιοτήτων σε πολλές περιπτώσεις. Ετσι, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ παρουσιάζονται να στηρίζουν επίσημα έναν υποψήφιο που «ανταγωνίζεται» με ένα δεύτερο συνυποψήφιο που προβάλλεται, τάχα ως αντάρτης, ενώ στην πραγματικότητα ανήκουν στο ίδιο κόμμα. Ο στόχος είναι να εξαπατηθούν οι εργαζόμενοι και να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), σε λάθος δρόμο.

Αυτή είναι η μια πλευρά της μεθόδευσης για την εξαπάτηση των εργαζομένων - μαζί βέβαια με τα ρουσφέτια, τις εξαγορές και τους εκβιασμούς όπου επιδίδονται - ώστε να κρατήσουν δέσμιους τους εργαζόμενους και να υποκλέψουν την ψήφο διαμαρτυρίας τους. Ψήφο που μόνο με την υπερψήφιση των συνδυασμών και των υποψηφίων που στηρίζει το ΚΚΕ στους δήμους και τις νομαρχίες, θα μπορούσε να εκφραστεί ως ψήφος διαμαρτυρίας ενάντια στα μέτρα και τις αντιλαϊκές πολιτικές του δικομματισμού και της ΕΕ.

Παράλληλα και ταυτόχρονα, επίσης, με όλη την προπαγάνδα μέσω των ΜΜΕ, επιχειρείται η συσκότιση της πραγματικότητας και η υπονόμευση - υποβάθμιση της παρουσίας και των θέσεων των αγωνιστικών συνδυασμών. Χαρακτηριστική από την άποψη αυτή είναι η μεθόδευση που ακολουθείται με τους υποψήφιους νομάρχες και δημάρχους στην υπερνομαρχία Αθήνας και Πειραιά και στους αντίστοιχους δήμους όπου:

Πρώτον, αποσιωπούν προκλητικά την προεκλογική δραστηριότητα των υποψηφίων που στηρίζει το ΚΚΕ για την υπερνομαρχία Αθήνας -Πειραιά, Θανάση Παφίλη, Ηλ. Νικολόπουλου και Ελπίδας Παντελάκη και των υποψηφίων δημάρχων Αθήνας Σπύρου Χαλβατζή και Πειραιά Κώστα Τζατζάνη. Ενώ εργολαβικά προβάλλουν τους υποψήφιους του δικομματισμού.

Δεύτερον, μοιράζουν τις δικομματικές υποψηφιότητες «δίνοντας», στη Φώφη του ΠΑΣΟΚ την υπερνομαρχία και στην Ντόρα της ΝΔ τη δημαρχία Αθήνας και περίεργες δημοσκοπήσεις προσπαθούν να υποβάλουν στην κοινή γνώμη πως, τάχα, το «παιχνίδι παίζεται» ανάμεσα στη... Φώφη και την Ντόρα! Μ' αυτόν τον τρόπο, προσπαθούν να αποτρέψουν εργαζόμενους να δώσουν ψήφο καταδίκης στην αντιλαϊκή πολιτική γενικά και στην εφαρμογή της στην αυτοδιοίκηση, μαυρίζοντας όλους τους υποψήφιους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και υπερψηφίζοντας τους υποψήφιους των αγωνιστικών συνδυασμών που στηρίζει το ΚΚΕ.

Τρίτον, και για την περίπτωση που με όλα αυτά δεν μπορέσουν να υφαρπάξουν την ψήφο του λαού, έχουν τον τρόπο ή καλύτερα μεθοδεύουν να μην εκφραστεί η ψήφος διαμαρτυρίας και καταδίκης σε σωστή κατεύθυνση. Εδώ προβάλλουν - σε βάρος, βεβαίως, των αγωνιστικών συνδυασμών που στηρίζει το ΚΚΕ - τους υποψήφιους «εφεδρείες» που κινούνται στα όρια της πολιτικής του δικομματισμού. Για παράδειγμα παρουσιάζουν στην υπερνομαρχία Αθήνας τον υποψήφιο του ΣΥΝ Μ. Γλέζο ως... εκφραστή, τάχα, της ενότητας της Αριστεράς, μήπως και εξαπατήσουν κανένα αριστερό που δεν είναι ενημερωμένος.

Διακινδυνεύοντας τη γελοιοποίησή τους ακόμα, δε διστάζουν να παρουσιάζουν ως «Ενότητα της Αριστεράς» το συνδυασμό Γλέζου που εκπροσωπεί, απλώς, το Συνασπισμό και τους λίγους αποχωρήσαντες πρόσφατα από το ΚΚΕ... Κι αυτό, σε αντίθεση με την αγωνιστική συσπείρωση με υποψήφιο υπερνομάρχη το Θανάση Παφίλη που στηρίζεται από ΚΚΕ, ΔΗΚΚΙ, Κομμουνιστική Ανανέωση, Οικολογικές ομάδες και πλήθος κοινωνικοπολιτικούς παράγοντες, που συγκροτήθηκε σε κοινή αγωνιστική βάση ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές και στα αντιλαϊκά μέτρα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η άθλια αυτή τακτική που χρησιμοποιεί, από τις εξαγορές συνειδήσεων και τους ωμούς εκβιασμούς, τη διαστρέβλωση και αποσιώπηση των θέσεων και της δράσης των αγωνιστικών συσπειρώσεων, δείχνει, εκτός των άλλων, και το φόβο των κομμάτων του κατεστημένου μήπως και εκφραστεί η έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια με υπερψήφιση των συνδυασμών που στηρίζει το ΚΚΕ. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα που στήνουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) και οι κεντροδεξιές ή κεντροαριστερές (ΣΥΝ) προεκτάσεις τους σε βάρος τους τελικά. Αντίθετα, πρέπει να μαυρίσουν και στον πρώτο και στο δεύτερο γύρο τους υποψήφιους του δικομματισμού και τα κεντροαριστερά και κεντροδεξιά «αναχώματά» του, ψηφίζοντας τους υποψήφιους που στηρίζει το ΚΚΕ μαζί με άλλες αγωνιστικές κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις.

Γ. Ζ.