Η μείωση του ανώτατου συντελεστή φορολογίας Φυσικών Προσώπων από 45% σε 40% έχει ως αποτέλεσμα όσοι δηλώνουν ατομικό εισόδημα υψηλότερο των 16.250.000 δρχ. να πληρώσουν κατά μέσο όρο 512.000 λιγότερο φόρο. Η πιθανολογούμενη αύξηση του αφορολόγητου ορίου από τα 2.862.500 δρχ. σήμερα στα 3.407.500 θα έχει ως αποτέλεσμα μία μείωση της επιβάρυνσης όλων των φορολογουμένων κατά 27.250 δρχ. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη το πιθανότατο στοιχείο ότι η κυβέρνηση κινείται στην κατεύθυνση της κατάργησης του αφορολόγητου με αποδείξεις, των 300.000 δρχ., που διαμορφώνει το αφορολόγητο στα 3.162.500 δραχμές, τότε το όφελος για κάθε φορολογούμενο περιορίζεται μόλις στις 12.250 δραχμές. Τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του.

Από την αντιπαράθεση αυτών των δύο στοιχείων γίνεται καθαρό ποιους ευνοούν οι φορολογικές αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία μέσω της φορολογίας εφαρμόζει πολιτική αναδιανομής του εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου. Με τη θρασύτητα που τη χαρακτηρίζει και κάνοντας την τρίχα τριχιά, έχει στήσει μία ολόκληρη προπαγανδιστική εκστρατεία παραπληροφόρησης και εξαπάτησης της κοινής γνώμης, με κεντρικό άξονα την αύξηση του αφορολόγητου. «Ξεχνώντας» να προσθέσει ότι το όφελος για κάθε φορολογούμενο θα είναι μόλις μεγαλύτερο από ένα δεκαχίλιαρο. Από την άλλη μεριά αποσιωπά τις συνέπειες της φορολογικής της πολιτικής για τα μεγάλα εισοδήματα, στα οποία όντως υπάρχουν σημαντικές φορολογικές ελαφρύνσεις. Ετσι, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών για το έτος 2001, 37.475 φορολογούμενοι δήλωσαν ο καθένας ατομικό εισόδημα μεγαλύτερο των 16.250.000 και συνολικά 901 δισ. δραχμές, ενώ πλήρωσαν φόρο 348.9 δισ. δραχμές. Αν οι ίδιοι φορολογούμενοι δήλωναν τα ίδια εισοδήματα το 2003, θα πλήρωναν φόρο 329,7 δισ. δραχμές επειδή ο ανώτατος συντελεστής θα έχει μειωθεί από 45% σε 40% (συζητείται και η μείωσή του στο 38%). Η μείωση του ανώτατου συντελεστή κατά 5 μονάδες οδηγεί σε ένα όφελος 19,2 δισ. δραχμές για τους 37.475 με υψηλά εισοδήματα φορολογούμενους, ή σε μια μέση μείωση φόρου για τον καθένα τους κατά 512.000 δρχ., ένα αξιοσέβαστο δηλαδή ποσό σε σχέση με τις 12.250 δραχμές της μείωσης φόρου για τους πληβείους του φορολογικού συστήματος...

Το θράσος όμως δεν εξαντλείται μόνο στα παιχνίδια εντυπωσιασμού με το αφορολόγητο, αλλά κοροϊδεύουν τον κόσμο και με τα μέτρα για τους πολύτεκνους. Οπως έγραψε ο «Ρ» την προηγούμενη Παρασκευή, από μία αύξηση των αφορολόγητων ορίων για τις πολύτεκνες οικογένειες (με τρία παιδιά και άνω) όφελος θα υπάρξει για περίπου 30.000 οικογένειες, όσες έχουν οικογενειακό εισόδημα υψηλότερο των 7,5 εκατ. δρχ. (οικογένειες με τρία παιδιά) και πάνω από 8,8 εκατ. δραχμές για οικογένειες με τέσσερα παιδιά. Στο ύψος αυτό ανέρχονται σήμερα τα αφορολόγητα όρια για τις οικογένειες με τρία και τέσσερα παιδιά αντίστοιχα. Κανένα όφελος δε θα έχουν οικογένειες πολυτέκνων με οικογενειακό εισόδημα μικρότερο των 7,5 εκατ. δρχ. (με τρία παιδιά) και μικρότερο των 8,8 εκατ. δρχ. (με τέσσερα παιδιά). Πρόκειται για διαρροές που αποσκοπούν απλώς στο φθηνό εντυπωσιασμό της κοινής γνώμης. Από την άλλη πλευρά, ενώ διαρρέουν στον Τύπο «μέτρα» ενίσχυσης των πολυτέκνων, αφήνουν μετέωρο το ερώτημα για τι είδους μέτρα πρόκειται. Θα αυξηθεί το αφορολόγητο όριο για πολύτεκνους στα 40.000 Ευρώ (13,6 εκατ. δρχ.); Οπως έχει γράψει καμιά δεκαριά φορές μέχρι τώρα το φιλοκυβερνητικό «Βήμα» θα αυξηθεί η έκπτωση φόρου για κάθε παιδί; Ερωτήματα να αιωρούνται για να παίζει η κυβέρνηση τα παιχνίδια της, που είναι πέρα για πέρα ανθυγιεινά.

Η ουσία της λεγόμενης φορολογικής μεταρρύθμισης βρίσκεται αλλού. Στα φορολογικά μέτρα που επεξεργάζονται στο οικονομικό επιτελείο και θα τα ανακοινώσουν πιθανότατα μετά τις δημοτικές εκλογές για ευνόητους λόγους. Για να είμαστε δίκαιοι, η κυβέρνηση, με έμμεσο τρόπο, το λέει ότι ετοιμάζεται για φορολογικό γιουρούσι. Σε ανεπίσημη κυβερνητική ενημέρωση, που έφτασε στα δημοσιογραφικά γραφεία την Πέμπτη το βράδυ, αναφέρεται ότι «στον προϋπολογισμό του 2003 δίνεται έμφαση στη χρηματοδότηση τριών κρίσιμων τομέων της οικονομικής και κοινωνικής μας πολιτικής:

α) Χρηματοδότηση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης με την καταβολή του 1% του ΑΕΠ στο ΙΚΑ και την επίλυση χρόνιων εκκρεμοτήτων.

β) Χρηματοδότηση της φορολογικής μεταρρύθμισης για τη στήριξη του οικογενειακού εισοδήματος, της μικρομεσαίας επιχείρησης και της απασχόλησης.

γ) Ενίσχυση των χαμηλών συντάξεων για την καλύτερη κοινωνική συνοχή».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ψάχνουν για να βρουν χρήματα. Αυτό προκύπτει πολύ καθαρά από τα παραπάνω. Και οι πηγές εξεύρεσης των χρημάτων και περιορισμένες είναι και πολύ συγκεκριμένες και εστιάζονται όλες στην έμμεση φορολογία. Οπως διαμορφώνονται τα πράγματα, δε θα αποφύγουμε μια αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ, του μεγαλύτερου και αντιλαϊκότερου σήμερα φόρου. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2002, από ΦΠΑ μόνο προσδοκούν να εισπράξουν 4 τρισ. δραχμές, ενώ μια αύξηση του συντελεστή από 18% σε 19% θα οδηγήσει σε μια αύξηση φόρου κατά 220 δισ. δραχμές. Δεν πρέπει να αποκλείονται και άλλες εκπλήξεις με το ΦΠΑ, όπως η μετάταξη μιας σειράς εμπορευμάτων και υπηρεσιών από το χαμηλό στον υψηλότερο συντελεστή, όπως είχε κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ το 1992. Από την πιθανότατη κατάργηση των δαπανών με αποδείξεις θα έχουν ένα όφελος 255 δισ. δρχ. (από την έκθεση της Επιτροπής Γεωργακόπουλου), ενώ υποψήφιοι για αύξηση είναι και οι φόροι των καύσιμων, του καπνού και των οινοπνευματωδών ποτών.

Αυτό που θα πρέπει να έχει καθαρό ο αναγνώστης είναι ότι με τις προωθούμενες φορολογικές αλλαγές στόχο έχουν να πάρουν και όχι να δώσουν. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.