Στα παλιότερα εκείνα χρόνια της κλιμάκωσης των εξοπλισμών και των πυρηνικών πυραύλων, με έντονες τις αμερικανικές προκλήσεις, αντιπροσωπεία της ΕΕΔΥΕ και της «Εκκλησης της Ακρόπολης» επισκέφτηκε διαδοχικά τον Σοβιετικό πρεσβευτή στην Αθήνα και τον Αμερικανό ομόλογό του, που ήταν, τότε, ο «κατ' απονομήν» Ελληνοαμερικανός Μάικλ Σωτήρχος. Κατά το διάβημα αυτό, διατυπώθηκε από την ελληνική φιλειρηνική πρωτοπορία (ΕΕΔΥΕ), το αίτημα για την εκατέρωθεν μείωση των πυρηνικών και στη συνέχεια, των συμβατικών εξοπλισμών.

Η αντιπροσωπεία των αγωνιστών της ειρήνης τού ανέφερε τις επίσημες ομολογίες Αμερικανών πρεσβευτών, κυβερνητικών παραγόντων για τις «πελατειακές σχέσεις» και την επιβαλλόμενη υποτέλεια. Του υπογράμμισαν, δηλαδή, όσα τα αποκαλυπτόμενα τώρα, -εκτός των αποκρυπτομένων(!)- στις 800 σελίδες των απόρρητων αμερικανικών αρχείων.

Ετσι, σύμφωνα και με τα αρχεία αυτά, ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Ντιν Ρασκ, με μνημόνιο, 21 Ιουλίου 1967 προς τον Αμερικανό Πρόεδρο Λίντον Τζόνσον, δύο μήνες μετά τη χούντα, ομολογούσε κυνικά: «... Στην Ελλάδα έχουμε (σ.σ. βάσεις) και με πυρηνικά που είναι σημαντικές για την αεροπορία, το ναυτικό και...(σ.σ. διαγράφηκε μια σημαντική φράση...). Η αξία των εγκαταστάσεων αυτών (βάσεων), έχει αυξηθεί με τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο!!!».

Τριάντα πέντε χρόνια, από τότε, ο σημερινός Αμερικανός αναπληρωτής Αμυνας των ΗΠΑ Πολ Βόλφοβιτς, εξ ονόματος του Προέδρου του και των επιθετικών σχεδίων κατά του Ιράκ, δηλώνει ακόμη πιο κυνικά: «Μια πραγματική υπερδύναμη οφείλει να ελέγχει -(σ.σ. και να βομβαρδίζει)- τις περιοχές που διαθέτουν ενεργειακά αποθέματα (δηλαδή πετρέλαια), ώστε να μπορεί να ασκεί την παγκόσμια εξουσία».