«Η εκάστοτε αμερικανική κυβέρνηση με τις παραφυάδες της είναι παράγων ανωμαλίας. Δεν το λέω εγώ ο καχύποπτος και αμετανόητος αριστερός, αλλά οι ίδιοι οι... ανώμαλοι. Οποιος διαβάσει τις δημοσιογραφικές περιλήψεις από τα απόρρητα αρχεία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που αφορούν την Ελλάδα του 1964-'68 θα καταληφθεί από το σύνδρομο του διαρκούς τρόμου. Φιλαράκια του Παπαδόπουλου, τσατσάδες των αποστατών και μυστικοσύμβουλοι του ανεγκέφαλου Γλύξμπουργκ. Κατόπιν αυτού, όποιος πιστεύει ότι η 17 Νοέμβρη είναι οι σαγιονάρες του Σάββα, ο μπαγλαμάς του Χριστόδουλου και το ψαροντούφεκο του Ψαραδέλλη, είναι βλαξ με περικεφαλαία ή αθεράπευτα νεοφιλελεύθερος. Και δεν έχω την απειροελάχιστη αμφιβολία πως ύστερα από 40 χρόνια, όταν κυκλοφορήσουν τα απόρρητα αρχεία για την περίοδο που διανύουμε, οι επίγονοί μας θα διαβάζουν το σίκουελ του ίδιου έργου με τον τίτλο "Η αλήθεια για τη 17 Νοέμβρη" και θα τους σηκώνονται οι τρίχες της κεφαλής τους. Διότι οι κυβερνήσεις πέφτουν, τα ονόματα αλλάζουν αλλά η ανωμαλία μένει». Από τη χτεσινή «ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ» του Δημήτρη ΔΑΝΙΚΑ στα «ΝΕΑ».